Interessante verhaallijnen

Wat is dat toch met Mosby? Zijn boeken kenmerken zich door de verhaallijnen die mooi opgebouwd worden, maar waarbij het de vraag is of die ooit samengebracht worden om tot een goede afronding van het boek te komen. Soms lukt het hem niet om ze samen te brengen, wat de lezer met een ontevreden gevoel achterlaat.

In Dark room krijgt inspecteur Hicks een brief waarin een moordenaar aankondigt dat hij een hele reeks moorden gaat plegen. Hicks wordt uitgedaagd om het onderliggende patroon te ontdekken. Hij kan gelijk aan de slag, want aan slachtoffers is geen gebrek. Hicks zal diep moeten graven, tot in de donkere kamer aan toe waarin de politie weerzinwekkende martelvideo’s van internet in de gaten houdt, om te ontdekken welke zieke geest dit allemaal bedacht heeft.

In Dark room zet Mosby opnieuw interessante verhaallijnen uit: de kleine, anonieme jongen die getuige is geweest van iets verschrikkelijks dat druppelsgewijs aan de lezer wordt verteld, de inspecteur die een reeks moorden voor zijn kiezen krijgt en die zich thuis in een huwelijkscrisis bevindt met zijn hoogzwangere vrouw, de winkeleigenaar wiens dochter enkele jaren geleden het slachtoffer werd van huiselijk geweld… Mosby bouwt het allemaal langzaam op. En net op het punt dat je als lezer denkt dat het Mosby ditmaal niet gelukt is om alles tot één geheel te maken, komt hij toch nog tot een afronding waaruit blijkt dat al het voorgaande een functie had. (Door: Anne Terwisscha)