Het herstel van Rose Gold

Moeders vergeten nooit Dochters vergeven nooit Rose Gold Watts geloofde dat zij de eerste achttien jaar van haar leven ernstig ziek was. Ze dacht dat ze de sondevoeding, alle operaties en de rolstoel nodig had. De buurtbewoners hielpen waar mogelijk en stonden altijd voor Rose Gold en haar moeder Patty klaar. Maar ondanks alle onderzoeken, ingrepen en eindeloze doktersbezoeken kon niemand erachter komen wat haar mankeerde. Tot haar moeder een verschrikkelijk goede leugenaar bleek te zijn. Na vijf gevangenisjaren is Patty Watts op vrije voeten en smeekt ze haar dochter om haar in huis te nemen. Alles wat Patty wil is zich met haar dochter verzoenen en haar vergeven voor het feit dat Rose Gold zich tegen haar keerde in de rechtbank. Als Rose Gold haar moeder inderdaad verwelkomt reageert de omgeving geschokt. Maar Rose Gold kent haar moeder door en door, en zij is niet meer dat zwakke kleine meisje van vroeger.

De voorkant zegt nog niet zoveel over het verhaal maar trekt me wel erg aan. Je leest dit verhaal vanuit Rose Gold en Patty. Tijdens het verhaal gebeuren er geen hele spannende dingen maar je voelt gelijk de onderhuidse spanning die constant in het verhaal zit en je weet dat dat ergens naar toe gaat dus wil je maar doorlezen. Het verhaal heeft een geweldige plotwending. De schrijfstijl van het boek is heel prettig. Ik heb erg van het boek genoten.