Over wezenloze zielen, Merel de Keyzer, 3,5 sterren

Een duister sprookje. De rest van het boek gaat over het meisje Sieglinde, ze is een meisje van 19 met haren als koren en ogen zo groen als lenteblaadjes en woont in het dorpje Flustern. Ongeschikt voor het huwelijk begint ze als dienstmeid in het nabijgelegen kasteel Nebelburg bij de duistere vervloekte graaf van Schwarzfrost waarover de meest verschrikkelijke verhalen de ronde doen. Zij is de uitverkorene om de vloek van de graaf te beëindigen. Gelukkig is ze totaal niet bang aangelegd en behoorlijk brutaal en komt ze tijdens haar zoektocht in het zwarte woud die steeds duisterder wordt de meest bijzonderste personages tegen zoals geest, heksen, nimf, faun en nog veel meer.

Het begint met proloog met een beschrijving van een legende.

De cover is prachtig, zorgt er echt voor dat je nieuwsgierig wordt naar de magische uitstraling en de wolf die je erin verwerkt ziet staan. In het begin vond ik de schrijfstijl beetje ouderwets ( woorden die gebruikt worden zoals eender, apprecieerde , misnoegd , ontsteld, ettelijke, hachelijk, existentiële ). Toen ik de proloog las dacht ik wel even hoop dat dit niet de stijl van het boek is. Maar de proloog is echt een een vertelling van een stukje sage. Het begin van een duister sprookje. Het enige wat ik minder vond in het begin is dat er erg veel en uitgebreid beschreven werd, waardoor de zinnen erg lang waren, had ook daardoor iets moeite om door te lezen. Maar later werd dat gelukkig iets minder en in de loop van het boek begin je steeds meer connectie te krijgen met de hoofdpersoon. Af en toe wel wat scènes best wat luguber beschreven, maar uiteindelijk krijg je het gevoel dat je wil lezen hoe het verder gaat en ook de magie en de originaliteit van het verhaal neemt je mee en voordat je het weet is het uit. Ik vind ook de namen van de personages en namen van de rivier en het plaatsje erg origineel en leuk bedacht. De opmaak is ook mooi gedaan, elk hoofdstuk springt de eerste letter er vergroot uit. Heerlijk dat de hoofdpersonage lekker van zich afbijt, echt een verademing om te lezen. Ik geef dit boek 3,5 sterren.