WOW!

De zaden der hoop Boek I heeft een trage opgang en lijkt eerst op een standaard licht tegen duisternis verhaal. Eenmaal bij hoofdstuk 4 neemt het verhaal een bizarre wending. Je gaat het verhaal vanuit het oogpunt van de duisternis bekijken en je begint je af te vragen of het licht wel echt zo goed is. Het verhaal begon me vanaf daar steeds meer te boeien. Ik weet nog steeds niet wie nou de good Guys of de bad guys zijn maar ik denk dat de boodschap van de schrijver is "Het is maar net vanuit welk oogpunt je het bekijkt wat goed of slecht is. Ook zal het boek aan het einde heel erg eng worden als een van de hoofdpersonen naar de hel reist. Wat hij daar ziet is in het begin al eng maar het begin is een oase van rust in vergelijking wat hij later ziet. En dan hebben we nog de razendspannende cliffhanger waarmee het verhaal afloopt. Ik kan me niet voorstellen dat dit nog goed kan aflopen... WOW!