Dierenvriend tijdens de oorlog

Schrijver Phil Earle werkte jarenlang in de jeugdzorg en met kinderen met dyslexie. Daarna verkocht hij kinderboeken en nu werkt hij bij een uitgever, waar hij zijn liefde voor literatuur ontwikkelde. Tijdens een vakantie in Frankrijk hoorde Phil een verhaal van een vriend over zijn vader die tijdens bomaanslagen in de Tweede Wereldoorlog de leeuwenkooien moest bewaken, om te voorkomen dat ze ontsnapten. Al deze dingen bleken de inspiratie voor dit boek, de gorilla en de jongen.

De setting van het verhaal is dan ook de Tweede Wereldoorlog, waar onhandelbare Joseph naar Londen gestuurd wordt om bij de norse mevrouw F. te gaan wonen. Zijn moeder is lang geleden weggegaan en zijn vader is naar het front gestuurd, daardoor is Joseph alleen, boos en voelt hij zich ongewenst. Hij laat niemand meer dichtbij komen. Mevrouw F. blijkt verrassend genoeg een dierentuin te bezitten en dat blijkt voor de nodige uitdagingen te zorgen. Niet alleen moeten de dieren eten krijgen, terwijl dat ontzettend schaars is, maar ook bestaat er bij ieder luchtalarm een kans dat de gevaarlijke dieren ontsnappen en Londen nog onveiliger maken. In de dierentuin maakt Joseph al gauw kennis met de enorme gorilla Adonis, langzaam groeien beiden naar elkaar toe en krijgen ze een bijzondere band. Mevrouw F en Joseph bewaken tijdens die spannende nachten de kooien, zal Joseph durven schieten als het nodig is?

'Het doet er wel degelijk toe, Joseph, omdat je - als er nooit over dingen wordt gepraat - er nooit vanaf komt, ze nestelen zich dan in je. En als ze dat doen, dan verspreiden ze zich, dan verspreiden ze zich en gaan ze etteren, zonder daglicht of lucht.'

De gorilla en de jongen is een jeugdboek voor kinderen van 10 tot 12 jaar. Het verhaal speelt zich af tijdens de oorlog, maar dit is vooral de achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt. Diverse dingen zoals het schuilen tijdens het luchtalarm en het tekort aan eten worden aangehaald, maar de gruwelijkere onderwerpen blijven onbesproken. Het verhaal wordt chronologisch verteld en vanuit het perspectief van Joseph. Zo groei je tijdens het lezen met hem mee, van boos om zich heen slaand jongetje naar een vriend die voorzichtig weer durft te vertrouwen. Phil Earle heeft een prettige schrijfstijl, hierdoor lezen de korte hoofdstukken erg fijn weg. Ook maakt de schrijver dat je wilt doorlezen door ieder hoofdstuk met een vraag of kleine cliffhanger te eindigen. Toch voelt het boek niet helemaal af of in balans, er zijn een paar niet afgeronde verhaallijnen en het einde voelt wat snel ten opzichte van de rest van het boek. Al met al was dit een fijn boek, waarin diverse thema’s aan bod komen zoals rouw, pesten, dyslexie, vertrouwen en geborgenheid. Thema’s die voor menigeen herkenbaar zullen zijn. Door de fijne schrijfstijl en de herkenbaarheid zullen velen dit boek met plezier lezen.