Mhm!

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik nu van dit boek vind. Misschien is verward de beste omschrijving. Dit is mijn ervaring met "IJzige val" van Ulf Kvensler (1968, Ronneby Sve), een pure sang psychologische thriller die je echt op het verkeerde been kan zetten. Het verhaal neemt je mee in een wereld die doordrenkt is van naïef, ietwat absurdistisch paranoia en een constante zoektocht naar macht.

De eerste 200 bladzijden kabbelen voort zonder veel actie, wat misschien voor sommige lezers wat teleurstellend kan zijn. Het lijkt alsof de spanning zich langzaam opbouwt, terwijl er nauwelijks iets gebeurt. Toch blijft er een soort nieuwsgierigheid hangen, een verlangen om te weten wat er achter de façade van de personages schuilgaat.

Wat ik ronduit stuitend vond, is het doorlopend herhaald gebruik "Mhm" door de verteller (of vertaler). Het geeft een soort ongemakkelijke, bijna irritante herhaling die het leeplezier niet ten goede komt.. Ondanks deze eigenschappen, die niet meteen lovend zijn, weet het boek je toch te boeien en nieuwsgierig te maken naar de afloop.

De flaptekst schetst een intrigerend verhaal: Isak, die terugdenkt aan zijn jeugd in Småland en de tragische dood van zijn zusje en moeder, wordt geconfronteerd met zijn vader Fredrik, een bekende kunstenaar die hem plotseling belt met het nieuws dat hij stervende is en hem een grote som geld aanbiedt. Wat volgt is een psychologisch spel waarin de grens tussen realiteit en nachtmerrie vervaagt, en de machtsspelletjes tussen vader en zoon steeds duisterder worden.

Kortom, "Ijzige val" is een boek dat je niet meteen in één keer begrijpt, maar dat je wel nieuwsgierig houdt. Het is een verwarrende, paranoïde reis door de psyche, met een vleugje absurditeit en een constante onderstroom van macht en onzekerheid. Een aanrader voor wie houdt van een psychologische thriller die je uitdaagt en je niet snel loslaat maar niet helemaal mijn "cup of tea"