Interessant vertelperspectief

Een boek over een man die geweld niet schuwt en regelmatig biertjes gaat drinken in de kroeg en daarna zonder besef de auto instapt. Hij slaat vrouwen om zich machtig te voelen over zijn situatie, en hij slaat een vriend in elkaar, uit verveling. Hij slaat alles in zijn woonbootje kapot als bij het vertrek blijkt dat de verhuurder zijn borg wilt inhouden. Om mensen bang te maken parkeert hij zijn auto voor de deur of in de buurt en gaat zitten kijken. Een stalker, dus.

Het hele verhaal wordt verteld vanuit zijn perspectief wat het interessant maakt. De man vertelt alles aan Wesley, een jongen die graag computerspellen maakt en niet voor zichzelf durft op te komen, waardoor hij later in het verhaal wordt bestolen van een fiets die de hoofdpersoon hem gegeven heeft. Wesley is de zoon van Dimphy, een vriendin van hem; ".. voor haar deed ik mijn ringen af." Hij vertelt over de vele kwetsbare vrouwen die in zijn leven voorbij zijn gekomen en hoe zijn leven eruit zag, wat hij dagelijks deed.

Het boek heb ik niet uitgelezen, het ging aan één stuk door, zonder aanhalingstekens bij gesprekken. Het was allemaal hetzelfde waardoor het wel lekker snel las, maar op den duur verslapte mijn aandacht. Ik miste een verhaallijn, iets dat ging gebeuren of waar het boek naartoe werkte.

Hier een zin waaruit de sfeer en manier van vertellen goed uit blijkt:
"We hadden een leuke avond in Huizinga en ik dronk een biertje en in het begin van de avond was ze gezellig en praatten we en lachten we, maar ze werd stiller en stiller en ik vroeg vijf, zes keer wat er was en ze zei steeds niets, nee, echt niet, en dan deed ze haar best om weer wat te praten en na zeven keer vragen kwam het eruit dat ze bang was dat het weer gebeurde omdat ik aan het drinken was en ik dronk iets meer dan andere keren."