Ik heb vandaag De behandeling uitgelezen, en vond dit boek nog beter, angstaanjagender en nog genialer!

De reden waarom ik haar boeken zo super vind is omdat je een goede kijk krijgt op de gedachtengang van de 'dader'. Wat niet altijd even prettig is omdat het zo realistisch is beschreven hoe 'zieke mensen' kunnen denken.
Hierin was Vogelman net iets beter. Maar bij dit boek heeft ze het ook niet slecht gedaan.

Het plot was meesterlijk! Bij elk stukje verhaal waar je kwam van iemand vroeg jeje af wat diegene ermee had te maken.
Er was net niet teveel weggegeven om het te verraden.
Verder stond ik op veel stukken versteld van de lugubere manier waarop kinderporno werd beschreven. Vogelman was er niks bij.
Het enige minpuntje aan het boek is dat het ergens een open einde heeft, ik had toch graag een einde gelezen over zijn broer Ewan.

Verder een topboek, ik kan niet wachten dat ik Tokio in handen heb!