Dit boek leest als een modern sprookje met ruimte voor romantiek en een vleugje humor

Het verhaal van de ademdief gaat over 2 zussen die op de vlucht zijn voor mannen die “jagers” heten. Al snel wordt duidelijk wat zij elkaar aan kunnen doen. Het gaat over de strijd tussen jager en prooi en dat speelt zich onder andere af op het mooie eiland Terschelling. De een, Thalia beschrijft haar strijd en haar geschiedenis vanuit haar oogpunt en ook hoe ze Quin, de andere hoofdpersoon ontmoet. Ze ontdekt dat haar gevaarlijke leven nog enkele verrassingen voor haar in petto heeft. Quinn heeft weinig tijd maar dit houdt hem niet tegen om de strijd aan te gaan.
Er is ruim de tijd genomen voor uitleg en Miranda neemt de lezer aan de hand mee naar een wereld die zich naast of onder ons afspeelt. Toch duizelde het soms wel van alle zaken die besproken worden. Het is een wereld dat gaat over Aspirators, Ignoriti, Activators en meer figuren die je bijna mythisch zou kunnen noemen.
Het leest als een sprookje, een modern sprookje waarin naast de magische aspecten gelukkig ook ruimte is voor romantiek en een vleugje humor
Miranda gebruikt zinnen die je ook aan het nadenken zetten. En die blijven na het lezen lang hangen.

“vooroordelen zijn gevaarlijk, weet je dat? Het vertroebelt je vermogen om logisch na te denken.”

Ik zou bijna hopen dat er een serie van komt want de beelden in dit boek die, veroorzaakt door de beschrijvingen van Miranda voor mijn netvlies kwamen waren zo mooi en bijzonder en soms zo heerlijk. En dat gewoon in ons eigen land.
Gelukkig dat het een serie is en dat we nog geen afscheid hoeven te nemen van deze personages. Een mooi en spannend epiloog maakt dit verhaal helemaal af…..denk ik.