Droomdebuut

Marieke Damen (Doetinchem,1976) begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven.
Na diverse publicaties van korte verhalen en twee kinderboeken, maakt ze met Stilleven haar thrillerdebuut.
Met de opbrengst van het boek wil ze kinderen die noodgedwongen in woongroepen moeten leven een leuk dagje uit bezorgen,

Kunstenares Monica wordt door haar zus Manuela benaderd om een portret van haar te schilderen.
Twintig jaar lang hebben de zussen geen contact gehad terwijl zij in hun jeugd zo hecht en onafscheidelijk zijn geweest.
Samen delen ze een slechte jeugd door huiselijk geweld en verwaarlozing door hun ouders. die zich bezighouden met geweld en criminaliteit.
Monica en Manuela creëren zelf hun eigen veilige haventje, waar zij zich terug kunnen trekken wanneer het thuis niet uit te houden is.
Schilderen en het lezen van sprookjes en ook de beschermende liefde van haar zus Manuela houden Monica op de been.
Waardoor hebben de twee zussen geen contact meer?
Wat is er gebeurd?

Vanaf de proloog heeft het verhaal je te pakken, Wegleggen is geen optie meer.
We volgen twee verhaallijnen, die van de gebeurtenissen in 1998 en die van het heden in 2020.
Dat wordt duidelijk boven de korte hoofdstukken aangegeven en het is vanuit het perspectief van Monica in de ik-vorm geschreven.
Marieke Damen weet door haar schrijfstijl de personages en hun gevoelens zo levensecht en geloofwaardig neer te zetten, dat ze onder je huid gaan zitten.
Het verhaal laat je na afloop ook moeilijk los.
Een ware psychologische thriller die spannend blijft vanaf het begin tot het einde.
Alles klopt aan dit boek. Vanaf de cover tot de epiloog.
Een waanzinnig goed debuut om trots op te zijn.
Ik heb in geen tijden zo’n goed debuut gelezen.
Ik waardeer Stilleven dan ook met 4,5*