Lezersrecensie
Wat niet deert
Nicolet Steemers werd geboren in Hengelo (O), studeerde gitaar aan het Twents Conservatorium en belandde via het vertalen van toneelstukken en de journalistiek in het schrijversvak.
Ze brak door met het boek Zachte heelmeesters, waarin een moeder vermoedt dat haar tienerdochter ernstig gemanipuleerd wordt. Vervolgens verschenen de spannende romans Lichtval en Tweedracht.
Zachte heelmeesters en Lichtval werden beide ook in Duitsland gepubliceerd.
Tevens schreef Steemers enkele luisterseries voor Storytel, waarvan Ellen Holms-privédetective inmiddels in zes talen vertaald is.
Met wat niet deert maakt ze een comeback naar het papieren boek.
Dertien jaar na de verdwijning van hun moeder besluiten Manon, Ruud, Philip en zijn vrouw Susan samen met hun verwarde (schoon)vader in de herfstvakantie terug te keren naar hun verwaarloosde vakantiehuis in de Achterhoek.
Het doel is om de boel wat op te knappen en het huis eventueel dan te verkopen.
Misschien dat er dan bij hun (schoon)vader, die een aantal weken ervoor een herseninfarct heeft gekregen, ook weer wat herinneringen bovenkomen.
Maar de plek roept bij iedereen herinneringen op en of het dan wel zo’n goed idee was?
Nicolet Steemers neemt ons mee naar een zomerhuis in de buurt van de Leemputten bij Groenlo in de Achterhoek.
Op een geloofwaardige manier weet ze de familieverhoudingen in een gezin heel scherp neer te zetten.
Met een goed opbouwend plot, wat spanning, humor, en haar vlotte mooie schrijfstijl lees je het boek binnen een mum uit.
Het boek wordt onderverdeeld in dagen van de week en boven elk hoofdstuk staat de naam van het familielid waaruit het is geschreven.
Dat maakt het makkelijk en duidelijk te volgen.
Ook al krijg je tijdens het lezen een vermoeden wat er met hun moeder is gebeurd en het ook geen echte thriller is met veel spanning, is het wel dusdanig geschreven dat je door wil lezen.
Met een epiloog volgt er nog een mooie afronding van het verhaal.
Kortom een mooie spannende roman net als haar vorige boeken.
Hopelijk laat Nicolet Steemers ons nu niet zo lang wachten op een volgend boek.
Met dank aan Hebban en Nicolet Steemers voor het verstrekken van het recensie-exemplaar voor de discussiepagina van Hebban.
Ze brak door met het boek Zachte heelmeesters, waarin een moeder vermoedt dat haar tienerdochter ernstig gemanipuleerd wordt. Vervolgens verschenen de spannende romans Lichtval en Tweedracht.
Zachte heelmeesters en Lichtval werden beide ook in Duitsland gepubliceerd.
Tevens schreef Steemers enkele luisterseries voor Storytel, waarvan Ellen Holms-privédetective inmiddels in zes talen vertaald is.
Met wat niet deert maakt ze een comeback naar het papieren boek.
Dertien jaar na de verdwijning van hun moeder besluiten Manon, Ruud, Philip en zijn vrouw Susan samen met hun verwarde (schoon)vader in de herfstvakantie terug te keren naar hun verwaarloosde vakantiehuis in de Achterhoek.
Het doel is om de boel wat op te knappen en het huis eventueel dan te verkopen.
Misschien dat er dan bij hun (schoon)vader, die een aantal weken ervoor een herseninfarct heeft gekregen, ook weer wat herinneringen bovenkomen.
Maar de plek roept bij iedereen herinneringen op en of het dan wel zo’n goed idee was?
Nicolet Steemers neemt ons mee naar een zomerhuis in de buurt van de Leemputten bij Groenlo in de Achterhoek.
Op een geloofwaardige manier weet ze de familieverhoudingen in een gezin heel scherp neer te zetten.
Met een goed opbouwend plot, wat spanning, humor, en haar vlotte mooie schrijfstijl lees je het boek binnen een mum uit.
Het boek wordt onderverdeeld in dagen van de week en boven elk hoofdstuk staat de naam van het familielid waaruit het is geschreven.
Dat maakt het makkelijk en duidelijk te volgen.
Ook al krijg je tijdens het lezen een vermoeden wat er met hun moeder is gebeurd en het ook geen echte thriller is met veel spanning, is het wel dusdanig geschreven dat je door wil lezen.
Met een epiloog volgt er nog een mooie afronding van het verhaal.
Kortom een mooie spannende roman net als haar vorige boeken.
Hopelijk laat Nicolet Steemers ons nu niet zo lang wachten op een volgend boek.
Met dank aan Hebban en Nicolet Steemers voor het verstrekken van het recensie-exemplaar voor de discussiepagina van Hebban.
1
Reageer op deze recensie
