Ontspannen uitstapje

Erg leuk om weer in de wereld van Rotfuss te zijn. In het voorwoord geeft de auteur aan dat er een eerdere versie is geschreven. Dit verhaal is opgehangen aan hetzelfde raamwerk. Ik ben een van de gelukkigen die het eerdere verhaal niet gelezen heeft. Het is daardoor een verhaal zonder bijgedachten en vergelijkingen.

De opmerking "als je mijn vorige boeken niet hebt gelezen, dan is dit niet zo'n geschikt uitgangspunt", onderschrijf ik niet. Juist het niet-weten geeft het boek een extra dimensie. Het verhaal is ook goed te volgen voor nieuwe lezers.

Lia Belt heeft ook dit boek vertaald en er zijn geen valse klanken in de vertaling te vinden. Erg blij mee!

Het verhaal is intiem, vertederend, schalks, en ontroerend. De tekeningen zijn zwart-wit en speels. Vooral Bast is herkenbaar. De kinderen zijn soms wel wat ouwelijk getekend. Dit is misschien gewoon de stijl van Nate Taylor; ik ben niet bekend met zijn eerdere werk.

Rotfuss is erg goed in het schetsen van complexe emoties. Zowel in het opsplitsen, als in het begeleiden van de gedragen woorden of handelingen. Dit klinkt misschien wat abstract, maar dat legt zich uit als je werk van hem leest.

De Noot van de auteur is bedoeld voor de fans en is beter te lezen en begrijpelijker als je bekend bent met zijn eerdere werk.

Ik hoop dat dit kleine werk een doorstart is voor zijn volgende epos. Het boekje heeft bij mij "een glimlach aan mijn hart gehangen".