Een liefdesverhaal zonder romance

Caja Cazemier heeft al veertig titels voor jeugd en jongeren geschreven, met regelmaat zie ik die bij mij in de klas of in de lesmethodes langs komen. Hoog tijd om een Cazemier op te pakken en nu staat Mission Impossible in de long list van de Jonge Jury 2018.
Mission Impossible is een boek over een jongen en een meisje die elkaar ontmoeten, verliefd worden en vervolgens elkaar leren kennen. Ze ontdekken dat ze hele ander personen zijn en dat het moeilijk is om je aan elkaar aan te passen. De ontwikkeling van het plot laat zich raden, maar bevat nog een twist.
Het echte verhaal is het verhaal van hoe Vince de hoofdverzorger wordt van zijn moeder doordat haar lichaam en verstand steeds verder uitvalt. Zij heeft de ziekte van Huntington en Cazemier beschrijft zeer realistisch hoe die ziekte het lichaam van de moeder van Vince kapot maakt. Ook het gezin valt uiteen. De vader van Vince trekt zich terug uit het gezin en vlucht in zijn werk, er is ook de suggestie van een affaire. Het broertje van Vince krijgt het nog niet goed mee. Vince is niet in staat om zijn school, werk, vrienden, vriendin en zorg voor zijn moeder te combineren en raakt langzaam aan overwerkt. Door zijn plichtsbesef en introverte karakter laat Vince niet zijn hoe hij steeds minder alles kan bijbenen.
Dit verhaal is knap beschreven en wist mij regelmatig te raken. Cazemier laat zien dat een mantelzorger zijn zwaar is en onwijs veel geduld vraagt, waar je maar zelden waardering voor ontvangt. Vince moeder is cynisch, melancholisch, mentaal afwezig, maar in de gedachten van Vince alom aanwezig. Dat maakt dit verhaal een waardevol inzicht in het leven van een mantelzorger en de effecten van een degeneratieve ziekte.
De combinatie van dit familiedrama met een ontluikende, maar redelijk betekenisloze verliefdheid is voor mij niet in balans. De verliefdheid tussen Vince en Mare wordt nergens voelbaar. Op geen moment snap ik waarom Vince en Mare zo naar elkaar verlangen. Een eerste vriendin gaat in mijn herinnering gepaart met intense en heftige gevoelens. Die worden wel benoemd, maar niet gevoeld. Dit liefdesverhaal is wel de hoofdmoot van het boek, daarom weet Mission Impossible geen grote indruk achter te laten. Vince en zijn moeder echter wel. Daarom drie sterren.