Lezersrecensie
Niet haar beste, wel typisch Slee
Het begin van Noorderlicht voelde voor mij behoorlijk rommelig. De personages volgden elkaar in zo’n hoog tempo op dat ik soms echt de draad kwijtraakte. Ik moest regelmatig teruglezen om te weten over wie het nu ging, wat het lastig maakte om goed in het verhaal te komen.
Maar toen ik daar eenmaal doorheen was, voelde het weer als vanouds. De herkenbare stijl van Carry Slee, de thema’s en emoties die ze zo toegankelijk weet te maken. Ik snapte meteen weer waarom ik haar boeken als tiener zo graag las.
Wat me opviel, is dat de personages soms jong aanvoelen voor de thema’s die worden aangesneden. Daarnaast is het door het grote aantal personages lastig om echt een duidelijke ontwikkeling bij iemand te zien. Iedereen krijgt net te weinig ruimte om echt tot leven te komen.
In vergelijking met haar eerdere werk zijn er minder losse, herkenbare problemen per personage en minder verdieping in de karakters. Dat maakt het verhaal op sommige punten makkelijker te volgen, maar het haalt ook wat van de kracht weg. Het idee van de woongemeenschap is leuk en origineel, maar het geheel voelt daardoor soms ook een beetje overvol. Met wat minder personages en perspectieven had dit boek waarschijnlijk sterker gewerkt.
Maar toen ik daar eenmaal doorheen was, voelde het weer als vanouds. De herkenbare stijl van Carry Slee, de thema’s en emoties die ze zo toegankelijk weet te maken. Ik snapte meteen weer waarom ik haar boeken als tiener zo graag las.
Wat me opviel, is dat de personages soms jong aanvoelen voor de thema’s die worden aangesneden. Daarnaast is het door het grote aantal personages lastig om echt een duidelijke ontwikkeling bij iemand te zien. Iedereen krijgt net te weinig ruimte om echt tot leven te komen.
In vergelijking met haar eerdere werk zijn er minder losse, herkenbare problemen per personage en minder verdieping in de karakters. Dat maakt het verhaal op sommige punten makkelijker te volgen, maar het haalt ook wat van de kracht weg. Het idee van de woongemeenschap is leuk en origineel, maar het geheel voelt daardoor soms ook een beetje overvol. Met wat minder personages en perspectieven had dit boek waarschijnlijk sterker gewerkt.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Dutchbookshelfelf
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
In een wrak voor de Texelse kust wordt een waardevolle trouwjurk gevonden. Het is aan archeologe Emilie om het verhaal achter de jurk te ontrafelen. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Mirjam van Biemen was acht jaar oud toen haar moeder een einde aan haar leven maakte in een psychiatrische inrichting. Twintig jaar later gaat Mirjam op zoek naar antwoorden. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
