Dapper of zielig, zielig of dapper?

Alsof naar de brugklas gaan nog niet stressvol genoeg is heeft Parker net de drie rotste maanden van haar leven achter de rug. Eerst moest ze afscheid nemen van haar hond Alaska omdat één van haar broertjes allergisch bleek te zijn. Dan wordt in de zomervakantie de fotozaak van haar ouders overvallen en ziet ze hoe haar vader wordt neergeschoten. 
En dan blijkt de hulphond van haar klasgenoot Sven haar eigen, lieve Alaska te zijn.

Sven doet voor de tweede keer de brugklas. Hij wil een nieuwe start maken op een school waar niet iedereen hem kent als ‘die jongen met epilepsie’.

Als Parker ziet dat Sven amper naar zijn hulphond kijkt besluit ze dat hij Alaska niet waard is en dat ze hem koste wat kost terug wil hebben.

Sven is vastbesloten om op zijn eerste schooldag iets groots te doen. In plaats daarvan ontmoet hij een blaffend meisje en in het holst van de nacht een meisje met een bivakmuts op.

Het verhaal wordt beurtelings verteld vanuit het perspectief van Parker en Sven. Ieder hoofdstuk wordt er gewisseld. Dit maakt dat je je goed in beide personages kunt inleven en dat je als lezer begrijpt dat dingen soms heel anders kunnen overkomen dan bedoeld.
Kenmerkend voor Anna Woltz’ schrijfstijl zijn de prachtige zinnen en soms messcherpe opmerkingen.
Parker en Sven vinden allebei dat ze het zelf het slechts getroffen hebben en dat de ander best wat flinker kan zijn. 
Sven tegen Parker: ‘Iedereen is bang! Waarom mag jij banger zijn dan een ander?’

In het boek komen een aantal onderwerpen aan bod: epilepsie, PTST, traumaverwerking en acceptatie. Pittige onderwerpen, maar ze worden heel hanteerbaar gemaakt omdat ze voorkomen in een wereld die voor tieners heel herkenbaar is. Anna Woltz neemt haar lezers serieus. De problemen waar haar hoofdpersonen mee te maken hebben zijn heel realistisch en er komen geen simpele ‘happy end’ oplossingen.
Die oplossing krijgt vorm in de personages zelf waardoor lezers tussen de regels door te horen krijgen: vaak kun je je omstandigheden niet veranderen. Maar wel je reactie erop!

Het zijn heerlijke boeken om voor te lezen omdat het zo vlot geschreven is en vol staat met prachtige taal. 
In het kader van leespromotie kan je naast dit boek nog een aantal informatieve boeken aanbieden rondom bijvoorbeeld epilepsie of het trainen van hulphonden.