Lezersrecensie
Spannend... en het zet je aan het nadenken
Joppe is ontvoerd en zit met 180 kinderen afkomstig uit de hele wereld opgesloten in Borealis, een hermetisch afgesloten complex ergens in het stervenskoude Alaska.
De kinderen hebben alles wat ze nodig hebben en hun is verteld dat ze uitverkoren zijn om de wereld te redden, maar het hoe en waarop wordt pas langzaamaan duidelijk.
Het boek heeft een aantal dystopische trekjes en is goed uitgewerkt voor een boek dat zich richt op zo’n jong lezerspubliek.
De spanning zit er vanaf de eerste bladzijde in. Waarom zijn die kinderen daar, wie heeft ze ontvoerd en met welke reden? En als je daar eenmaal achter bent wil je weten hoe het afloopt.
Het lot van de kinderen hangt nauw samen met het lot van de wereld en de verhaallijn sluit naadloos aan bij de actuele discussie over klimaatverandering en uitputting van de aarde.
Joppe is de hoofdpersoon van het verhaal. Hij is enorm koppig en vastbesloten en laat zich niet snel van de wijs brengen. Zijn voornaamste emotie is woede en verontwaardiging. Maar al snel sluit hij vriendschap met kinderen uit verschillende landen en culturen. En aangezien veel jeugdboeken over westerse (blanke) kinderen in een westerse setting gaan geeft dit het boek een extra dimensie. Deze personages zijn heel goed uitgewerkt en reageren in cruciale situaties heel anders dan Joppe zodat het verhaal herkenbaar blijft voor verschillende kinderen.
Jongens en meisjes zijn volkomen gelijkwaardig aan elkaar en er wordt niet getut. Dit maakt Borealis een stoer, avontuurlijk boek met een diepere boodschap en een verhaal dat ook jongens zal aanspreken.
Naast alle serieuze en soms zware onderwerpen zit er ook een leuke, droge humor in het boek die voor compensatie zorgt.
Naarmate het verhaal vordert loopt de spanning enorm op en escaleert de situatie in Borealis steeds verder en raakt Joppe er steeds meer van overtuigd dat hij moet zien te ontsnappen. De uiteindelijke ontknoping is wat moraliserend, maar geeft wel heel veel mogelijkheden om met kinderen door te praten.
Het boek heeft een aantal dystopische trekjes en is goed uitgewerkt voor een boek dat zich richt op zo’n jong lezerspubliek.
De spanning zit er vanaf de eerste bladzijde in. Waarom zijn die kinderen daar, wie heeft ze ontvoerd en met welke reden? En als je daar eenmaal achter bent wil je weten hoe het afloopt.
Het lot van de kinderen hangt nauw samen met het lot van de wereld en de verhaallijn sluit naadloos aan bij de actuele discussie over klimaatverandering en uitputting van de aarde.
Joppe is de hoofdpersoon van het verhaal. Hij is enorm koppig en vastbesloten en laat zich niet snel van de wijs brengen. Zijn voornaamste emotie is woede en verontwaardiging. Maar al snel sluit hij vriendschap met kinderen uit verschillende landen en culturen. En aangezien veel jeugdboeken over westerse (blanke) kinderen in een westerse setting gaan geeft dit het boek een extra dimensie. Deze personages zijn heel goed uitgewerkt en reageren in cruciale situaties heel anders dan Joppe zodat het verhaal herkenbaar blijft voor verschillende kinderen.
Jongens en meisjes zijn volkomen gelijkwaardig aan elkaar en er wordt niet getut. Dit maakt Borealis een stoer, avontuurlijk boek met een diepere boodschap en een verhaal dat ook jongens zal aanspreken.
Naast alle serieuze en soms zware onderwerpen zit er ook een leuke, droge humor in het boek die voor compensatie zorgt.
Naarmate het verhaal vordert loopt de spanning enorm op en escaleert de situatie in Borealis steeds verder en raakt Joppe er steeds meer van overtuigd dat hij moet zien te ontsnappen. De uiteindelijke ontknoping is wat moraliserend, maar geeft wel heel veel mogelijkheden om met kinderen door te praten.
1
Reageer op deze recensie