Nieuwe buren is een spannend verhaal geworden. Moest meteen aan James Joyce denken, Ulysses ben ik natuurlijk nooit doorgekomen. Heel gedurfd om met de knallende finale te beginnen, dan heb je als schrijver lef. Even het gevoel van als dat maar goed gaat, want ik weet al hoe het afloopt. Toch heeft Saskia Noort mijn aandacht tot de laatste bladzijde kunnen vasthouden. Voor mij is het "functioneel" bloot, de wellust die er voor moet zorgen dat je het gevoel hebt dat je leeft, maar die uiteindelijk fataal wordt. Gelukkig maar: ik zou nog op gedachten kunnen komen. Dus lekker Hollands met een touch of Calvijn.