Ontroerend verhaal over liefde en oorlog

“Soms was het beter om niet gezien te worden.”

Ditte is een meisje van 16 jaar. Ze is geboren in de oorlog. Haar vader is dood en haar moeder wil eigenlijk niet over hem of de oorlog praten. Ze weet niks van hem.
Dan ontmoet ze de Joodse Rivka. Rivka is anders, open, vrij, totaal niet verlegen en totaal het tegenovergestelde van Ditte.

“Niet uit brutaliteit of stoerdoenerij zoals ik, maar omdat dit nu eenmaal was wie ze was. Dat was wat ik zag.”

Ze worden aan elkaar gekoppeld voor een opdracht op school; een interview houden met je ouders over de oorlog. Ditte’s moeder zit daar niet op te wachten en is erg ontwijkend en kortaf in haar antwoorden.

“Er is een verhaal dat je moeder verbergt. Over je vader. Dat weet ik zeker.”

Ditte gaat op onderzoek uit en ontdekt het geheim van haar moeder…. Had ze dat wel willen weten? En hoe gaat ze dit nu aan Rivka vertellen?

“Niemand is één verhaal. We zijn allemaal meer dan ons verleden.”

Een prachtig en ontroerend verhaal over oorlog en liefde. Hoe onze keuzes nog jaren door kunnen dreunen in de toekomst, zelfs van die van onze kinderen. Wat is goed en wat is slecht? Kun je kinderen veroordelen voor de keuzes van hun ouders? En hoe weet je wat de gevolgen zijn voor de keuzes die je maakt? En boek wat nog lang blijft hangen.