Niet boeiende nostalgie

Het begint bij Anthony, een jonge tiener en zijn nichtje, hun avontuur brengt hun in aanraking met andere jonge mensen en zo ontstaat er een verhaal met voor mij zeer herkenbare ingrediënten, te meer omdat het in de tijd afspeelt dat ik opgroeide.
Zeer aangetrokken door het kaft en de Prix Concourt die de schrijver in de wacht wist te slepen begon ik hoopvol aan dit boek.
Maar hoe ik ook mijn best deed ik kwam niet in het verhaal, dat kan aan mij liggen natuurlijk, maar toch wijt ik het aan de schrijver, ik vond het een heel rommelig boek waar weinig lijn in zat, de personages kwamen voor mij totaal niet tot leven, nee dan koester ik maar mijn eigen herinneringen aan die tijd en die zijn een stuk duidelijker.