Geloof in gokken

Dit is het dramatische verhaal van Parre, een jongen die op de Veluwe in een streng gelovig gezin opgroeit tussen de weilanden en koeien, kortom het platteland.
Soms mag hij met zijn oudere broer mee uit en zo komt hij in aanraking met de eenarmige bandieten, de fruitautomaten die in dit boek al zijn voorzien van drukknoppen.
Hij raakt hierdoor geobsedeerd als hij merkt dat hoe snel je hiermee geld kan verdienen, de andere kant van de medaille is nog niet in beeld, het luidt wel het begin in van zijn gokverslaving.
Op oudere leeftijd is hij een vaste klant van het casino, en heeft hij een enorme schuldenlast opgebouwd, die uiteindelijk zijn ondergang wordt maar wel tijdig wordt ontdekt niet alleen door hemzelf maar ook door anderen.
Een verhaal waarin duidelijk wordt dat gokverslaving net zo serieus moet worden genomen als alcohol- en drugsverslaving.
Het boek is opgedeeld in de jeugd van Parre en de verslavingsperiode, waarin hij zich nog lang maatschappelijk staande weet te houden, het speelt zich voor een groot deel af in het gebied waar ik zelf ben geboren en dat geeft toch een extra dimensie, het is heel herkenbaar allemaal, ook de verslaving helaas, al ben ik zelf niet bekend met de gokverslaving.
Arjan van Essen is misschien geen literair fenomeen, toch weet hij me met dit boek wel te raken, een boek wat je zo uit hebt, aan het einde van bijna elk hoofdstuk zit een blanco bladzijde, dus de 300 bladzijden die het boek telt zijn er uiteindelijk maar dik 200, dat neemt niet weg dat het een prima boek is, niks mis mee.