Verstand op nul en lezen maar

Ik was al erg fan van de schrijfstijl van @mireilleschrijft na 'Binnen de lijntjes'. Ik keek dan ook erg uit naar haar volgende boek. Het duurde eventjes voordat hij op Kobo Plus beschikbaar was, maar het wachten werd beloond.

Ik moet wel bekennen dat ik er wat meer moeite mee had om in het verhaal te komen t.o.v. het vorige boek. Ik had iets meer moeite om Max als personage te gaan waarderen. Hij was me misschien toch iets te grumpy. Maar daar en tegen maakt hij ook de beste karakterontwikkeling door in dit verhaal en je leerde hem natuurlijk ook steeds beter kennen. Aan het einde van het boek was hij een totaal ander mens en het was heel mooi om daar in mee genomen te worden. Eva sloot je vanaf de eerste pagina meteen je hart.

De schrijfstijl van Mireille is nog steeds erg vlot. Je vliegt door het verhaal heen. Ik vond het ook heel fijn dat de hoofdstukken in wisselend perspectief waren en vaak ook elkaar chronologisch opvolgde. Hierdoor leerde je Eva en Max heel goed kennen en kreeg je ook een goed beeld hoe de een ten opzichte van de ander naar een bepaalde situatie keek. Het gaf beide personages ook een wat diepere laag.

Oh, en je wordt erg lekker gemaakt voor een boshuis in Drenthe, if you know what I mean.

Zoek je een boek die je heerlijk onderuit gezakt op de bank of een strandbedje (wat ik gedaan heb) weg kan lezen, this is your book! En neem dan ook gelijk 'Binnen de lijntjes' mee, want die is ook leuk!

Volgende week komt toevallig ook het verhaal van Odette en Dylan uit. Met deze twee personages maakte je al kennis in dit boek, dus ik ga hier denk ik met de beste papieren in. Ik heb er zin in!