Het begin van een verslavende feelgood-serie

Iets meer dan een jaar geleden kon je al mijn review lezen over het tweede deel van de vrienden-trilogie, geschreven door Astrid Harrewijn. In Daar heb je vrienden voor vertelt Joost zijn verhaal. Het rode, eerste deel - Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) - vertelt het verhaal van Noor.
Doordat ik al een deel van de trilogie had gelezen, wist ik al een beetje wat ik kon verwachten. Het werd weer een aangename feelgoodroman over geluk zoeken en geluk maken.


"Geluk is geen keuze.
Geluk is niet maakbaar, (...)
Geluk is een vluchtig moment.
Het komt en het gaat."


In de leesclub vertelde Astrid ons dat haar opzet was om de sympathie bij Noor te leggen, omdat zij haar passie volgt en daarvoor weerstand en onbegrip in ruil krijgt van haar ouders en Ewald, haar vriendje. Hierdoor had ze geen andere keus dan de ouders en Ewald als onsympathieke personages neer te zetten. En Astrid is ongetwijfeld in haar opzet geslaagd, want wat heb ik me rotgeërgerd aan Ewald en haar ouders. Maar des te meer leefde ik mee met Noor. Gelukkig waren er ook heel wat passages die me deden lachen. Zoals het groentenonderzoek van Joost of het Ikea-avontuur van Noor en Tim. Maar de tranen liepen me pas echt van de wangen (van het lachen uiteraard!) toen Noor en Ewald in relatietherapie gingen, op aanraden van haar moeder.

De schrijfstijl van Astrid is zo leuk en aangenaam te lezen dat ik werkelijk door het boek vloog. Serieuze onderwerpen worden afgewisseld met hilarische gebeurtenissen en tegelijkertijd leer je, zonder het te beseffen, nog een heleboel bij. Over kunst, Van Gogh, de verschillende musea op het Museumplein in Amsterdam, Jeff Koons, ....

Voor mij is Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) het begin van een verslavende feelgoodserie. Ik heb erg genoten van het boek, van de leesclub én van de input van Astrid! Stiekem kan ik niet wachten op het derde deel.