van cliffhanger naar cliffhanger

Fitzek, één van mijn favoriete auteurs, al moet ik toegeven dat hij zich in zijn boeken wel eens laat leiden door clichés en ik me daar wel eens durf aan te storen. Ook in " de therapie " gaat hij op dat gebied wel af en toe eens uit de bocht, hetzij niet zo zwaar. Wat echter subliem is aan dit boek zijn de cliffhangers, quasi elk hoofdstuk sluit hij hiermee af, en het zijn behoorlijk wat hoofdstukken. Telkens weer kon ik het me niet laten om nog " één " hoofdstuk te lezen, wat erin resulteerde dat ik het boek na 2 dagen achter de kiezen had. De spanningsopbouw is hoog, ook al gebeurd er au fond niet zoveel, toch ga je je als lezer meer en meer gaat afvragen hoe het nu allemaal zit. Tot de plot eraan komt, en dat mag er zijn!