Maakt het wat uit?

Er zijn boeken die je naar de strot grijpen, je hart laten zingen, je op het puntje van je stoel laat zitten. Zo'n boek dat je het liefst in een adem uitleest. Ik houd van zulke boeken. Ik houd ervan als de auteur me aan de haren meesleept zijn verhaal in, me behoedzaam leidt, me in verwarring maakt. Emoties. O ja, en een goed verhaal graag.
"Niet dat het iets uitmaakt" is helaas niet zo'n boek. De titel is veelbelovend en als je het boek openslaat, word je direct aan het wankelen gemaakt door het ongebruikelijke jij-perspectief. De nieuwsgierigheid is gewekt en het avontuur kan beginnen. Maar wat volgt is een kabbelend verhaal. Een 'groot verhaal', over liefde, dood, verraad, geld en vriendschap. Maar zoals de omvang van het boek minder groot is dan de buitenkant doet vermoeden, zo is het verhaal ook klein. Grote thema's die onvoldoende worden uitgewerkt. Het einde heeft een leuke twist maar wellicht wat voorspelbaar en het verhaal zit vol met aardige vondsten en verwijzingen, maar waarnaar? Het blijft onopgelost en als er een antwoord is, vond ik het wat onbevredigend.
Het geheel is als een eierkoek: het smaakt niet onaardig, het is niet al te zoet en volgens SonjaBakker word je er niet al te dik van, maar je zal nooit in een gulzige bui die hele zak achter elkaar leegeten.
De titel dekt niet alleen de lading van het verhaal, maar deels ook het lezen, want (uit)lezen of niet: niet dat dat iets uitmaakt.