Hoop - 100 vrolijkmakers

Jim Stolze, Jeroen Smit, Thomas Rau, Bas van Afas, Steven Schuit, wie kent ze niet en waardeert hun mening niet? Ik wel! Het zijn zomaar 6 van de 100 mensen die bijdroegen aan alweer de vijfde editie van Nederland in ideeën, een serie die ik óók erg waardeer. Deze uitgave gaat over Hoop en is samengesteld door Joris Luyendijk, die ik óók erg waardeer. Dat kan dus bijna niet fout gaan, dit boek.

Inderdaad leverde dit boek mij veel plezier en ook inspiratie op! Zo wist ik niet dat men al voedsel kan verbouwen dat precies past bij de behoeften van jouw DNA. Jim Stolze is hoopvol dat met zo’n datagedreven landbouw we straks op een duurzame manier 9 miljard mensen kunnen voeden. Jeroen Smit vertelt over het bedrijf Inkless, dat printers maakt die letter branden, niet printen. Hij hoopt dat daarmee zijn grootste hobby, lezen, veel duurzamer kan. Thomas Rau is hoopvol dat door het Materiaalpaspoort en het Madaster verplicht te stellen, wij steeds circulairder naar de wereld kijken. Bas van der Veldt, CEO van softwarebedrijf AFAS, pleit vrij onverwacht voor minder mobiel en vluchtig nieuws, en meer aandacht en achtergronden. Mooi! Steven Schuit, Corporate Governance guru, vindt de toenemende aandacht voor duurzaamheid bij bedrijven hoopvol.

Maar ook bij de 94 andere, en voor mij minder bekende, schrijvers van de korte hoopvolle hoofdstukjes is veel te halen. Natuurkundige Frans Saris komt met een methode om CO2 met behulp van waterstof te recyclen tot kerosine. Nederland zou wereldleider kunnen worden met deze technologie. Zou dat niet geweldig zijn? Chazia Mourali gooit het over een heel andere boeg met haar betoog over de charity shops èn looft en passant een koper die een echte designer-tas, waar ze maar een habbekrats voor had betaald, terugbracht. Daar kon de charity shop véél meer voor vragen! Hoopvol, zulke oprechtheid. Stefan van der Stigchel prikt een paar onderzoeksresultaten uit de cognitieve psychologie door, waaronder de mythe dat je vrolijk wordt door een potlood tussen je tanden te stoppen, zo een glimlach simulerend. Veel onderzoeken blijken bij herhaling niet te kloppen, maar hij vindt deze replicatiecrisis juist vooruitgang: van fouten leer je en worden de onderzoeken steeds beter.
Er is voor ieder wat wils in dit gevarieerde boek: kunst en cultuur, natuur, muziek, politiek. Doordat er zoveel verschillende mensen met verschillende achtergronden aan hebben bijgedragen is elk hoofdstuk weer een verrassing. Joris Luyendijk heeft er een uitstekend leesbaar geheel van gemaakt.

Van een potlood tussen je tanden word je niet vrolijk, van dit hoopvolle boek zeker wèl.

Elly Stroo Cloeck is projectmanager en auteur bij ESCIA. Ze schrijft recensies en samenvattingen van managementboeken, verzorgt managementboek-gebaseerde permanente educatie èn is jurylid voor ‘Managementboek van het jaar 2020’.