De man zonder hond is een verhaal dat langzaam opgebouwd wordt en begint met het beschrijven van de familieverhouding van de familie Hermansson.
Één voor één zijn het bijzondere figuren op zich. Zeer vermakelijk om te lezen en doorspekt met de nodige humor.
Voor mij persoonlijk was het de eerste kennismaking met Nesser en dus even wennen aan de schrijfstijl.

Verderop in het boek verdwijnen er twee personen, Robert en Henrik, zeer kort na elkaar?
Hebben deze twee plotse verdwijningen iets met elkaar te maken? Een werkje voor Gunnar Barbarotti om dit uit te vinden.
Zonder veel overtuiging begint hij aan deze zaak. Doorheen het boek voel je duidelijk de onderhuidse spanning en de verhoudingen tussen de familieleden worden zeer goed en mooi beschreven.

Ruim 100 bladzijden voor het eind verneem je als lezer wie de tweede verdwijning op zijn/ haar geweten heeft en aanvankelijk vond ik dat wat jammer.
Maar wat erna komt daar had ik mij totaal niet aan verwacht. wat een prachtig eind heeft dit boek.
De man zonder hond is een lijvig boek maar het leest als een trein.

Een echte aanrader dus. I love Barbarotti and I love Håkan Nesser.
Dus op naar: een heel ander verhaal!