Lezersrecensie
Wow!
Atmosphere. Door: Taylor Jenkins Reid.
Ik was dol op Daisy Jones & The Six van Taylor Jenkins Reid. Daarna volgde The Seven Husbands of Evelyn Hugo waar ik ook van smulde. De boeken die daarop volgden waren goed maar bliezen me niet van mijn sokken. Ik dacht dat Jenkins Reid het een beetje kwijt was.
Maar dan is daar plots: Atmosphere. Met een prachtige cover en een boeiend thema: astronauten. Iets waar ik niets van ken maar wel over wil lezen aangezien het over de eerste generatie vrouwen gaat die de ruimte in mogen/kunnen gaan. Zo boeiend én cool. Alvast een kleine spoiler: vrouwenliefde speelt ook een rol. Yes: opnieuw queer personages, merci Taylor!
Ik ga niet te veel over de plot zeggen aangezien je dit boek écht zelf moet lezen. Ik ben vannacht veel te lang opgebleven omdat ik het uit moést hebben, ik kon niet slapen als ik het einde niet wist. Ik heb gelachen, gehuild, op het puntje van mijn stoel gezeten, gesupporterd, gevloekt,…
Atmosphere is van begin tot einde geweldig. De personages kruipen onder je huid en onder je hoofd, ik vergeet ze nooit meer. En ik hou van ze, zo veel. In elk klein en groot detail. Om hun denken, doen, dromen, durven, falen, dwalen. Een vervolg zou voor mij zeer welkom zijn. Met nichtje Frances als hoofdpersonage. En ja: ik wil nu ook astronaut worden bij NASA :)
Ik was dol op Daisy Jones & The Six van Taylor Jenkins Reid. Daarna volgde The Seven Husbands of Evelyn Hugo waar ik ook van smulde. De boeken die daarop volgden waren goed maar bliezen me niet van mijn sokken. Ik dacht dat Jenkins Reid het een beetje kwijt was.
Maar dan is daar plots: Atmosphere. Met een prachtige cover en een boeiend thema: astronauten. Iets waar ik niets van ken maar wel over wil lezen aangezien het over de eerste generatie vrouwen gaat die de ruimte in mogen/kunnen gaan. Zo boeiend én cool. Alvast een kleine spoiler: vrouwenliefde speelt ook een rol. Yes: opnieuw queer personages, merci Taylor!
Ik ga niet te veel over de plot zeggen aangezien je dit boek écht zelf moet lezen. Ik ben vannacht veel te lang opgebleven omdat ik het uit moést hebben, ik kon niet slapen als ik het einde niet wist. Ik heb gelachen, gehuild, op het puntje van mijn stoel gezeten, gesupporterd, gevloekt,…
Atmosphere is van begin tot einde geweldig. De personages kruipen onder je huid en onder je hoofd, ik vergeet ze nooit meer. En ik hou van ze, zo veel. In elk klein en groot detail. Om hun denken, doen, dromen, durven, falen, dwalen. Een vervolg zou voor mij zeer welkom zijn. Met nichtje Frances als hoofdpersonage. En ja: ik wil nu ook astronaut worden bij NASA :)
1
Reageer op deze recensie