Wow!

Rosenfeld. Door: Maya Kessler.

Op de achterflap wordt dit boek vergeleken met All Fours en Cleopatra en Frankenstein, beide vergelijkingen slaan op niets. Waar Rosenfeld me wel aan deed denken: Ik ben fan (Sheena Patel).

Kessler schrijft net als Patel op zo een manier dat het soms lastig lezen wordt, de sfeer van het verhaal kruipt onder je huid en dat voelt soms ongemakkelijk. Maar het is dus heel goed geschreven; dat je dat dreigende gevoel kan bewerkstelligen met wat letters op papier.

In Rosenfeld draait het om Noa (36) en Teddy Rosenfeld (man van in de vijftig). Wat begint als flirten op een huwelijksfeest eindigt in een relatie die naast heel seksueel (geile seksscènes à volonté) ook heel obsessief en emotioneel gewelddadig is.

Soms leest het boek als een dagboek: we zitten vaak heel dicht op de huid van Noa en Teddy (vaak letterlijk) en toch blijven we op de één of andere manier op afstand. Zelfs na 525 pagina’s heb je nog niet echt een idee wie de hoofdpersonen nu echt zijn, hoe ze zijn. Dat is raar maar past ook wel bij het soort relatie dat die twee hebben.

Het leeftijdsverschil, de werknemer/werkgever-positie, het contact met exen,… voor mij kwam het allemaal nogal dicht bij mijn huidige situatie. Misschien daarom dat het me extra raakte, me zo naar de keel greep bij momenten. Ik voelde me vaak ongemakkelijk tijdens het lezen maar dat toont volgens mij toch vooral hoe goed Maya Kessler kan schrijven; wat een debuut!