Een vriendschap voor het leven?

Als er één gevoel is dat Elisa en Beatrice in hun jeugd delen, dan is dat wel eenzaamheid. Elisa wordt op 14-jarige leeftijd door haar moeder in een stadje aan de Toscaanse kust achtergelaten bij haar vader, die ze niet echt kent. Op school leert ze Beatrice kennen, die uit een ogenschijnlijk perfect gezin komt. De meisjes, die elkaars tegenpolen zijn, worden onafscheidelijke vriendinnen, die samen de puberteit overleven. Als ze gaan studeren, gebeurt er iets wat deze onverbrekelijke vriendschap abrupt tot een einde brengt.

Dertien jaar later is Beatrice wereldberoemd met een grote schare volgers op social media. Elisa is moeder en probeert te achterhalen wat de betekenis is geweest van hun vriendschap. Zoals je vaker ziet bij mensen die bekend zijn door social media, heeft iedereen een mening over Beatrice, maar Elisa vraagt zich terecht af of zij niet de enige is die de echte Beatrice heeft gekend.

Het begin van het boek maakt je nieuwsgierig: wat is er gebeurd dat de twee meisjes geen vriendinnen meer zijn? Maar na een aantal hoofdstukken waarin er schijnbaar alleen maar op scooters wordt rondgereden, wordt dat het beetje saai. Pas in het laatste deel wordt duidelijk wat tot de breuk heeft geleid.

Het taalgebruik in het boek is zonder meer mooi te noemen. De gebeurtenissen zijn soms erg dramatisch, maar dat heeft misschien met de Italiaanse volksaard te maken. Daarbij vergeleken zijn wij Nederlanders toch een stuk nuchterder. Doordat de verhaallijnen door elkaar heen lopen, kan dit wat verwarrend zijn. Vooral als er ineens teruggegaan wordt naar een gebeurtenis die al veel eerder heeft plaatsgevonden of al beschreven was.

Omdat het me nogal wat moeite gekost heeft om dit boek uit te lezen, is mijn waardering wat magertjes.