Sfeervol, gevoelig en hartverwarmend

Schrijven was de Italiaanse Franco Faggiani als journalist niet vreemd. Het schrijven -van onder andere artikelen, biografieën en essays- wisselde hij af met lange bergwandelingen. De bergen werden dan ook het decor voor zijn debuutroman met de titel 'Tussen twee werelden'.

'Tussen twee werelden' vertelt het verhaal van Leo, een vijftigjarige man die in Turijn woont en worstelt met een aantal problemen. Zo is zijn vrouw Chiara overleden en woont zijn dochter Nina niet meer thuis. Daarnaast is er Martino. Martino is een introverte, autistische jongen. Hij is op achtjarige leeftijd bij Leo ingetrokken. Hun relatie verloopt niet altijd even soepel, ondanks de overeenkomsten in hun karakter. De drukte van de stad lijkt de problemen te verergeren. Ze verhuizen daarom naar een afgelegen huis in de bergen. Daar ontstaan nieuwe vriendschappen en ontwikkelen ze zich op verschillende vlakken. Het is de plek waar Leo en Martino tot bloei komen.

Het boek is in de eerste persoon vanuit het perspectief van Leo geschreven. De sfeer van het boek is uniek, prachtig en hartverwarmend. Faggiani heeft de gevoelens en gedachten van de personages zeer gedetailleerd beschreven. Zo ook de natuur waarin het verhaal zich afspeelt. Ook het verloop van tijd wordt haast symbolisch beschreven, bijvoorbeeld door de beschrijving van het seizoenen. Deze details brengen het verhaal tot leven en verkleinen de afstand tot de personages. Daardoor vergeet je tijdens het lezen de wereld om je heen.

“Centimeter voor centimeter, als een slak op verkenning, was ik naar hem toe gekropen. (…) Ik had hem willen omhelzen, mijn hand en daarna mijn arm op willen tillen en die langzaam in zijn nek en daarna op zijn rug willen leggen, om uiteindelijk zachtjes zijn schouder te pakken en hem tegen me aan te drukken. Maar ik (…) had vaak de moed niet om dat kleine maar essentiële gebaar te maken.”

Deze sfeer past perfect bij het relatief kleine verhaal. Het verhaal heeft namelijk geen grote spanningsopbouw en de personages maken geen hoge pieken of diepe dalen door. De plot draait om de ontwikkeling van de personages. En die ontwikkeling komt mooi uit de verf door Faggiani’s sfeervolle schrijfstijl. De verschillen tussen de personages aan het begin van het verhaal en aan het einde van het verhaal worden daardoor goed zichtbaar.

Ook de titel past het verhaal naadloos. Tussen twee werelden duidt op een tegenstelling. De meest overduidelijke verschil is uiteraard die tussen het leven in de stad en het leven in de bergen. Maar na het lezen van het boek kan de titel nog op talloze andere manieren geïnterpreteerd worden. En dat is precies wat een interessante en goede titel maakt.

Kortom, 'Tussen twee werelden' is een sfeervol, gevoelig en klein verhaal. Na het lezen van dit boek hebben Leo, Martino en ook de andere personages geheid een plekje in je hart veroverd.