Recensie 1953

Ik vond het een bizar, ongeloofwaardig verhaal van gruwelijke, hartverscheurende en bij elkaar geraapte narigheden die allemaal, na veel uitrekkingen, uitliepen op letterlijk en figuurlijk niks.
De grapjes vond ik meestal geforceerd overkomen, vooral gezien de context en bovendien was het taalgebruik zodanig dat ik niet dáárdoor het idee had dat het over een gebeuren ging in 1953. Het boek kwam pas na blz 150 op gang. Het raakte me nergens. Dus ook niet na blz. 150.
Ondanks alles bleef het boek een redelijke spanning houden en vond ik de stijl van schrijven niet slecht. Maar daarmee is dan ook werkelijk alles gezegd, wat mij betreft. Daarvoor een extra duim boven op de minimale duim.

Het geeft me een beetje het idee dat zo'n dramatische gebeurtenis als de watersnoodramp in 1953 misbruikt wordt om een film/boek aantrekkelijk te maken en emoties op te roepen. Een soortgelijk gevoel had ik bij de spraakmakende film Titanic.