Hebban recensie
Dit kan niet door de beugel
Over nieuwkomer Harry Tenholter is niet veel informatie te vinden. Hij heeft jaren in de advocatuur gezeten en heeft, nu hij gepensioneerd is, de pen ter hand genomen. Met Het Mozes mysterie leverde hij zijn debuut af in de wereld van het spannende boek.
Journalist Richard de Winter reist naar Egypte om een reeks economische krantenartikelen te schrijven. Hij is er nog maar net gearriveerd of hij vindt in de woestijn een aantal kleitabletten. In een poging de afkomst ervan te achterhalen komt hij in contact met de studente Jennifer die hem op haar beurt kennis laat maken met de in oude talen gespecialiseerde professor en archeoloog Howard van Cleef. Deze heeft snel begrepen dat de tabletten dateren uit de tijd van Mozes en dat de tekst delen van het Oude Testament in twijfel trekt. Maar alle betrokkenen blijken ook nog een verborgen agenda te hebben.
Het Mozes mysterie is de zoveelste roman waarin nieuwe gevoelige informatie ontdekt wordt die de onstaansgeschiedenis van het Israelisch-Palestijns conflict, of beter de strijd tussen het Christendom (het Jodendom inbegrepen) en de Islam om de eigendomsakte van Jeruzalems Tempelberg, dreigt te beslissen. In dit boek staan zowel de afkomst van Mozes als de uittocht uit Egypte centraal. Ook al naar analogie van veel genre-genoten speelt een verhaallijn zich af in het verleden en een andere behelst het heden. Beide zijn gelukkig strikt gescheiden, wat het voor de lezer makkelijk maakt om zich in tijd te kunnen oriënteren. Het is trouwens raar te moeten vaststellen dat juist dit boek is uitgegeven bij een Christelijk geïnspireerde uitgeverij.
In een poging om het niet bijster originele verhaal, dat ook al niet erg verrassend of vernieuwend uitgewerkt wordt, toch van enige spanning te voorzien, heeft de auteur ervoor geopteerd om overdadig veel op de proppen te komen met blote borsten en vrijscenes, wat het niveau nog meer omlaag haalt. Een foute zet, die wellicht enkel geapprecieerd zal worden door jong adolecenten.
En dan is er nog de grootste ergernis van dit boek: de tekst zelf. Niet alleen gebruikt de schrijver te pas en te onpas Engelse woorden en ouderwetse begrippen Wie heeft er ooit het woord televisieapparaat in de mond genomen? maar het ergste van alles is het ongelooflijk grote aantal fouten. Ontbrekende interpunctie; tot drie verschillende schrijfwijzes voor hetzelfde woord; half geredigeerde zinnen; een paragraaf die dubbel is afgedrukt en dan nog rekenfouten: dit boek heeft het jammer genoeg allemaal, waardoor het leesplezier al snel afzakt naar ongeloof en ergernis. Zelfs de flaptekst slaagt er niet in de naam van de hoofdpersoon correct weer te geven.
Het Mozes mysterie is een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet. Als dit een eerste versie van een manuscript was geweest, was het nog enigszins aanvaardbaar geweest, maar als eindproduct, waarvan de richtprijs tweeëntwintig en een halve euro bedraagt, kan dit echt niet door de beugel.
Journalist Richard de Winter reist naar Egypte om een reeks economische krantenartikelen te schrijven. Hij is er nog maar net gearriveerd of hij vindt in de woestijn een aantal kleitabletten. In een poging de afkomst ervan te achterhalen komt hij in contact met de studente Jennifer die hem op haar beurt kennis laat maken met de in oude talen gespecialiseerde professor en archeoloog Howard van Cleef. Deze heeft snel begrepen dat de tabletten dateren uit de tijd van Mozes en dat de tekst delen van het Oude Testament in twijfel trekt. Maar alle betrokkenen blijken ook nog een verborgen agenda te hebben.
Het Mozes mysterie is de zoveelste roman waarin nieuwe gevoelige informatie ontdekt wordt die de onstaansgeschiedenis van het Israelisch-Palestijns conflict, of beter de strijd tussen het Christendom (het Jodendom inbegrepen) en de Islam om de eigendomsakte van Jeruzalems Tempelberg, dreigt te beslissen. In dit boek staan zowel de afkomst van Mozes als de uittocht uit Egypte centraal. Ook al naar analogie van veel genre-genoten speelt een verhaallijn zich af in het verleden en een andere behelst het heden. Beide zijn gelukkig strikt gescheiden, wat het voor de lezer makkelijk maakt om zich in tijd te kunnen oriënteren. Het is trouwens raar te moeten vaststellen dat juist dit boek is uitgegeven bij een Christelijk geïnspireerde uitgeverij.
In een poging om het niet bijster originele verhaal, dat ook al niet erg verrassend of vernieuwend uitgewerkt wordt, toch van enige spanning te voorzien, heeft de auteur ervoor geopteerd om overdadig veel op de proppen te komen met blote borsten en vrijscenes, wat het niveau nog meer omlaag haalt. Een foute zet, die wellicht enkel geapprecieerd zal worden door jong adolecenten.
En dan is er nog de grootste ergernis van dit boek: de tekst zelf. Niet alleen gebruikt de schrijver te pas en te onpas Engelse woorden en ouderwetse begrippen Wie heeft er ooit het woord televisieapparaat in de mond genomen? maar het ergste van alles is het ongelooflijk grote aantal fouten. Ontbrekende interpunctie; tot drie verschillende schrijfwijzes voor hetzelfde woord; half geredigeerde zinnen; een paragraaf die dubbel is afgedrukt en dan nog rekenfouten: dit boek heeft het jammer genoeg allemaal, waardoor het leesplezier al snel afzakt naar ongeloof en ergernis. Zelfs de flaptekst slaagt er niet in de naam van de hoofdpersoon correct weer te geven.
Het Mozes mysterie is een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet. Als dit een eerste versie van een manuscript was geweest, was het nog enigszins aanvaardbaar geweest, maar als eindproduct, waarvan de richtprijs tweeëntwintig en een halve euro bedraagt, kan dit echt niet door de beugel.
1
1
Reageer op deze recensie
