Sjöwall & Wahlöö waren er meesters in om de maatschappij in hun boeken kritisch tegen het licht te houden en de lezers op die manier een spiegel voor te houden.

In Stockholm worden in een park de lichamen van twee jonge meisjes gevonden. Ze zijn gruwelijk misbruikt en vervolgens vermoord. Martin Beck krijgt de opdracht om de moordenaar op te sporen en samen met de rechercheurs Kollberg en Melander begint hij aan een gevecht tegen de klok. Als de kranten en televisie zich ook met de zaak gaan bemoeien, raken de gemoederen ook bij het publiek meer dan verhit. Met al haar beperkingen doet de politie echter haar uiterst best, maar aangezien de dader nauwelijks sporen heeft achtergelaten lijkt het alsof er niets ander gedaan kan worden dan te wachten op een nieuw slachtoffer.

Dit is het derde deel uit de serie van Sjöwall & Wahlöö en na het voor mij wat tegenvallende De Man die in Rook Opging stond dit verhaal weer op een hoog niveau. Het boek telt slechts een magere tweehonderd pagina’s, maar bevat toch alles wat je van een politieroman mag verwachten. Spanning, tempo, de jacht op een dader en de frustratie binnen een onderzoek als de resultaten uitblijven. Maar tevens het realistische beeld van de spanningen die een moord op kinderen altijd zal oproepen tussen de politie en de bevolking. Verontruste ouders die eisen dat de moordenaar meteen wordt gepakt en de vele beperkingen die de politie door de overheid constant lijkt te worden opgelegd. Onderbezetting, slechte salarissen, onnodige overplaatsingen en slechte en ontoereikende apparatuur. Als je weet dat dit boek in 1967 is geschreven, ga je jezelf afvragen wat er in de tussenliggende jaren eigenlijk daadwerkelijk is veranderd. Natuurlijk is er een enorme vooruitgang geboekt in alle forensische methodes om daders op te sporen, maar ook vandaag de dag zijn de bezuinigingen op de veiligheid van de burgers nog altijd aan de gang.

Dankzij een toevalligheid komt Martin Beck de dader echter op het spoor, mede dankzij het uitstekende geheugen van één van zijn collega’s. Wat maar weer aangeeft dat zeer kleine details vaak beslissend kunnen zijn bij het politiewerk. Ondertussen heeft de politie van Stockholm ook te maken met een zeer gewelddadige overvaller die aan de lopende band slachtoffers maakt. De moordenaar van de meisjes wordt aan het eind van het boek gelukkig toch gepakt, dankzij twee agenten uit het inmiddels zeer bekende Ystad, gelegen in de provincie Skäne. Vijfentwintig jaar na het verschijnen van De Man op het Balkon de thuishaven van een andere succesvolle rechercheur, de inmiddels wereldwijd bekende Kurt Wallander uit de boeken van Henning Mankell. Maar de rechercheurs beseffen dat ze geluk hebben gehad en dat dit soort zedenzaken in de toekomst op grotere schaal zullen terugkeren. De verloedering van de maatschappij was in Zweden aan het eind van de zestiger jaren al in gang gezet en de armoede en de drugshandel namen in aantal behoorlijk toe.

Sjöwall & Wahlöö waren er meesters in om de maatschappij in hun boeken kritisch tegen het licht te houden en de lezers op die manier een spiegel voor te houden. Voor een groot deel zeer waarschijnlijk ook de reden van het grote succes van hun boeken en het blijft frappant dat ze na al die jaren nog altijd weinig aan zeggingskracht verloren hebben.