Het Graf is een heel leuk boekje en een waardevol bezit voor alle liefhebbers van de boeken over de beste inspecteur van Ystad.

Persoonlijk hou ik niet zo van korte verhalen. Op het moment dat je er eens goed voor gaat zitten is het doorgaans weer voorbij. Zo ook met dit geschenkboekje uit 2004 dat werd uitgegeven ter gelegenheid van de Maand van het Spannende Boek. Maar ondanks de slechts 93 pagina’s is het toch een heel redelijk verhaal geworden en kan je zelfs spreken van een 'echte' Mankell. De hoofdrol is uiteraard weer voor inspecteur Kurt Wallander die nu te maken krijgt met een misdaad die tientallen jaren eerder is gepleegd. Het Graf gaat voor een deel verder waar Mankell met zijn laatste volledige roman, De Blinde Muur, was gebleven. Linda Wallander heeft inmiddels haar studie aan de politieschool afgerond en werkt nu op het bureau van Ystad. Nyberg is daar ook nog steeds actief, nadat hij de mogelijkheid om met pensioen te gaan heeft laten passeren. Vreemd is echter dat er totaal geen verwijzingen meer zijn naar de ruzie van Wallander met Martinson en dat ook de werkrelatie met zijn vrouwelijke chef weer volledig lijkt te zijn hersteld. Dit valt eigenlijk niet te rijmen met de gebeurtenissen die in De Blinde Muur allemaal hebben plaatsgevonden. Een duidelijk minpuntje, aangezien voor de rest wel alles tot in detail lijkt te kloppen.

In de media werd Henning Mankell beschuldigd van het feit dat hij met dit boek plagiaat had gepleegd door het concept van Moordkuil van de IJslandse auteur Arnaldur Indridason te kopiëren. Feit is dat er inderdaad een aantal overeenkomsten zijn, maar dat geldt in principe voor nog veel meer misdaadromans. Persoonlijk geloof ik dus niet zo heel erg in deze theorie en je kan je ook afvragen waarom een gevierde auteur als Mankell het risico zou lopen om op zo’n domme manier tegen de lamp te lopen. Vooral omdat hij bij al zijn boeken iedere keer weer blijkt geeft van zijn rijkelijke fantasie. Het Graf is dus een authentieke Wallander en voor de vele liefhebbers van de reeks een aangenaam toetje, aangezien de serie in principe al is gestopt. Mankell is inmiddels verder gegaan met een serie over Linda Wallander, waarin haar vader nog slechts een bijrol heeft.

In dit korte verhaal heeft Kurt Wallander echter nog alle touwtjes in handen en doet hij pogingen om een oude moordzaak op te lossen. Dat is vrij lastig, omdat de dader vermoedelijk al is overleden en ook alle mogelijke getuigen niet meer in leven zijn. Maar met zijn bekende vasthoudendheid en het noodzakelijke vleugje geluk komt Wallander de oplossing uiteindelijk toch nog verrassend snel op het spoor en volgt er een vrij aardige ontknoping. Tussendoor moppert hij er weer ouderwets op los, moet hij zijn opwellingen om met de noorderzon te vertrekken regelmatig proberen te weerstaan en krijgt hij van zijn dochter op z’n donder als hij al te lang blijft kijken naar de benen van een mooie, jonge vrouw. Het maakt van Het Graf een heel leuk boekje en een waardevol bezit voor alle liefhebbers van de boeken over de beste inspecteur van Ystad.