Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Een heel aardig vervolg

Eric Herni 28 juli 2004 Boekverkoper

In 1995 schreef Michael Connelly met The Poet een waar meesterwerk, dat een klein jaar later als De Dichter een Nederlandse vertaling kreeg. Het was het eerste boek dat ik van hem las en ik was meteen verkocht. Nu – negen jaar later – heeft Michael Connelly een vervolg geschreven en tevens de koppeling gemaakt met Harry Bosch, de (voormalige) inspecteur van de politie die in de meeste boeken van Connelly de hoofdrol speelt.

FBI-agente Rachel Walling was in De Dichter de protégee van Robert Backus, een hoge baas bij de FBI die uiteindelijk een meedogenloze seriemoordenaar bleek te zijn. Ze was uiteindelijk ook degene die Backus zeer waarschijnlijk dodelijk had weten te verwonden. Volledige zekerheid had de politie echter niet, maar feit was wel dat de psychopaat jarenlang niets van zich liet horen. Maar dan ontvangt Walling het telefoontje waar ze al jaren bang voor was. De Dichter is terug en eist min of meer dat zij bij het onderzoek naar zijn nieuwe misdaden betrokken wordt.

Ondertussen lijkt Harry Bosch de opdracht gekregen te hebben om als privé-detective de dood van een goede vriend en ex-collega te onderzoeken. Al snel komt hij hiermee ook op het spoor van Robert Backus en gaat hij samenwerken met Rachel Walling. Samen openen zij de jacht op de gevreesde seriemoordenaar, die een meester blijkt in het manipuleren van zijn tegenstanders.

Met Stroomversnelling heeft Connelly een heel aardig vervolg geschreven, dat het enorm hoge niveau van De Dichter echter niet weet te benaderen. Maar mogelijk kon dat ook niet van de auteur verwacht worden. Persoonlijk ben ik een enorme fan van Michael Connelly, en kon ik alleen zijn boeken met – en over – Terry McCaleb nooit echt waarderen. Vreemd genoeg werd echter juist Bloedbeeld verfilmd en was dat in mijn ogen vrij matige verhaal nou net voor veel mensen de eerste kennismaking met de auteur. Ook in Stroomversnelling speelt McCaleb weer een kleine rol, evenals zijn voormalige hulpje Buddy, een uiterst irritante persoonlijkheid in de verhalen rondom McCaleb, wat voor mij dan ook de belangrijkste redenen zijn dat dit boek het niveau van De Dichter niet weet te halen. Maar ondanks dat is Stroomversnelling wel een heel sterk boek en mogelijk zelf een belangrijk punt in de carrière van Michael Connelly. Zijn personage Harry Bosch heeft al heel wat meegemaakt en heeft de politie van Los Angeles inmiddels verlaten. Hoewel dat er wel een keer van moest komen, vond ik Harry Bosch in kracht en persoonlijkheid toch achteruitgaan in zijn nieuwe rol als private eye. Na Stroomversnelling ligt de weg echter weer open voor Bosch om terug te keren naar de afdeling Moordzaken van de politie en kan Michael Connelly zijn belangrijkste karakter uit zijn boeken weer met frisse moed verder gaan uitdiepen.

En dat is goed nieuws, want Michael Connelly is één van de beste auteurs van politieromans van de laatste jaren. En Harry Bosch misschien wel de meest geloofwaardige en meest interessante rechercheur die er te vinden is. Met Stroomversnelling is de toon weer gezet, de rijen weer gesloten, de Dichter gestopt en kan Harry Bosch zijn badge mogelijk weer in ontvangst gaan nemen. Ik kan haast niet wachten op het volgende boek!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Eric Herni