Niet spannend, wel goed

Op een ochtend wordt journalist Viljar Ravn Gudmundsson gebeld door zijn 17-jarige zoon Alexander; na een feestje is hij wakker geworden met het meisje van zijn dromen naast zich. Dood. Als bewijzen ook zijn kant op wijzen, raakt hij in paniek en slaat op de vlucht. Lotte Skeisvoll, inmiddels bevriend met Viljar, komt in haar pogingen Alexanders onschuld te bewijzen alleen maar dichter bij de conclusie dat hij inderdaad de dader is. Viljar heeft moeite het laatste te geloven, maar het lijkt erop dat zijn zoon een dubbelleven leidt. Tot een andere jongen die op het feest was wordt vermoord...

Na het lezen van bovenstaande flaptekst en het zien van de cover van Hartenbreker, die me qua uitstraling en sfeer aan Het Meesterwerk deed denken, was ik erg nieuwsgierig naar dit nieuwe boek van Geir Tangen.

Het meesterwerk vond ik een goed boek, maar het duurde vrij lang tot ik echt in het verhaal zat. En hoewel ik Hartenbreker graag wilde lezen waren mijn verwachtingen hierdoor niet zo heel hoog gespannen.
Onterecht, zo bleek! Al vanaf de eerste bladzijde zat ik er middenin. Mede door de bekende personages, Viljar en Lotte zijn nog steeds wat typisch maar lang niet zo "raar" als ik ze in Meesterwerk vond, en de prettige schrijfstijl wilde ik steeds maar doorlezen. Ook de, helaas, actuele thema's in het verhaal maken dat je je goed in het boek kunt inleven.

De andere personages hadden wel wat meer uitgediept mogen worden, die worden niet echt interessant in dit verhaal.

De afwisseling in perspectief en terugblikken naar de avond van het feest halen wel de spanning eruit maar houden het ook interessant en geven steeds weer een klein stukje informatie. Uiteindelijk zat het tóch nog anders in elkaar dan ik dacht. Daar hou ik van!

Wat mij betreft is Hartenbreker een prima boek, misschien niet heel spannend maar het zit wel weer heel erg goed in elkaar.