Perfecte realgood!

De titel alleen al… potverdorie, waarom ben ik daar niet eerder op gekomen dan Gillian? "Toeval bestaat niet" is zo ongeveer de rode draad in al mijn boeken, maar dat ter zijde. Ik heb dit boek in één dag uitgelezen, dat is een unicum en het zegt meer dan genoeg over hoe goed geschreven ik dit verhaal vind.
Keet wordt heen en weer geslingerd in haar loyaliteit aan haar vader en oma, terwijl er zoveel liefde spreekt uit de brief die haar moeder voor haar heeft achtergelaten. Keets worsteling met haar onzekerheid is herkenbaar en heel natuurgetrouw beschreven. Seger, wat een geweldige man is dat, die als een rots in de branding Keet helpt tijdens de zoektocht naar haar moeder. Hij verdient alle lof voor zijn geduld en het feit dat hij zich niet uit het veld laat slaan.
Meestal heb ik moeite met langere hoofdstukken die zich in het verleden afspelen, dan ga ik sneller lezen om maar weer verder te kunnen in het heden, maar in dit boek zijn de verschillende tijden perfect in balans. De liefde tussen Rose en Roan voelde ik tijdens het lezen tot in mijn binnenste. Het raakte mij en dat is Gillians verdienste, want sinds ik zelf schrijf, ben ik veel kritischer geworden. Al haar boeken staan gelezen en wel in mijn boekenkast en nu heb ik een nieuwe favoriet. Vijf dik verdiende sterren van mij.