Lezersrecensie
Avonturium: wauw, wauw en nog eens wauw!
Nu de avonden langer worden is het heerlijk om een goed boek te lezen. ‘Avonturium’ van Anaïd Haen en Django Mathijsen is het juiste boek om op een koude najaarsavond, want de verhalen zijn meeslepend, avontuurlijk, fantasierijk, toegankelijk en GOED! En wat ik met deze laatste vier letters bedoel zal ik met de volgende woorden uitleggen.
Om te beginnen is deze verhalenbundel een evenwichtig geheel. De verhalen zijn allemaal gelijkwaardig: avontuurlijk, fantasierijk, gelaagd en het belangrijkste: tijdloos. Deze verhalen zullen niet alleen veel lezers tussen 10 en 100 van nu aanspreken, maar hebben door de thematiek ook de kracht om mee te gaan met de tijd en de mogelijkheid om steeds weer een nieuwe groep lezers te vinden.
En het verbindende motief van het jonge hoofdpersonage dat op zijn of haar manier een avontuur meemaakt is een krachtige verbindende factor. Ze laten ieder op een unieke wijze zien dat de jeugd de toekomst heeft en dat volwassen er goed aan doen om te luisteren naar de jeugd. Hoe de auteurs de jonge kinderen beschrijven is meer dan overtuigend. Steeds raken de jeugdige helden betrokken in een avontuur waarbij soms herinneringen of ervaringen van lezers geraakt worden.
Een prachtig voorbeeld hiervan is het eerste verhaal ‘De spokenjaagster’. In mijn ervaring laat dit verhaal zien dat het okay is om bang te zijn. Angst is een bescherming van iets kostbaars en als het lukt om door die emotie heen te gaan levert dat zowel letterlijk als figuurlijk iets moois op. Het is een toegankelijk, origineel en spannend spookverhaal dat door het thema veel lezers zal aanspreken en voor bijna iedereen wel een ervaring zal raken.
Een verhaal dat er voor mij persoonlijk uitspringt is ‘Het monster van de Zuiderzee’. Niet alleen is het een fascinerende originele en fantastische interpretatie van een stukje vaderlandse geschiedenis, het laat ook zien dat de auteurs iets anders beheersen, namelijk intertekstualiteit. De beeldende verwijzingen in het verhaal laten niet alleen zien dat ze hun klassiekers kennen, maar ook beheersen. De thematiek uit het boek waar naar verwezen wordt (verbanning, verkennen, de natuurlijke wereld en technologie) is ook te vinden in het verhaal zelf.
Daarnaast is er ook hele intrigerende symboliek in dit literaire pareltje te vinden. Als ik naar de symbolen in het verhaal kijk en hun semantische betekenis combineer, dan laat het in mijn ervaring op een prachtige manier zien hoe belangrijk het is om vol verwondring naar de wereld te blijven kijken en respect te hebben en zorg te dragen voor wat samen met de mens leeft, want hoe je het wendt of keert alles is met elkaar verbonden.
En met betrekking tot Simon, de sympathieke hoofdpersoon, laat het verhaal in mijn beleving een geweldige boodschap zien. In het verhaal is hij een meerdere opzichten een bindende factor. Als zoon van een visser ziet hij de veranderingen en probeert daar iets aan te doen. Simon laat zien dat actie ondernemen uit betrokkenheid voor de wereld in staat is om een fantastisch resultaat te halen. Hij is voor mij een personale fictie, omdat hij op verschillende manieren te interpreteren is. Hiervoor verdienen de auteurs een megacompliment!
Ook ‘De kus van de weerbeer’ is een verhaal dat heel veel lezers verdient en dat zeg ik niet alleen als fan van klassieke monsterverhalen. Het heeft een interessante tegenhanger in ‘Candy coated madness’ (2020) van de Amerikaanse auteur Jeff Strand, namelijk ‘My Werewolf Neighbor’. De gemeenschappelijke factor is naast de wisselaar de humor in beide verhalen. Deze humor is elkaars tegenovergestelde. Strand kiest voor een klassieke invulling van het wisselaarsthema en gebruikt de zwarte ironische horrorhumor. Haen en Mathijsen geven een verfrissende eigen invulling aan het wisselaarsthema en gebruiken in mijn ervaring absurde humor die zalig is en speels door het verkennen van de betekenis van een essentieel woord in dit verhaal. Een filmwaardig verhaal!
En zo wordt ‘Avonturium’ naast het ideale leesboek voor de donkere herfstavonden een bundel die door de onderwerpen veel lezers zal aanspreken. Op de juiste manier raken voor mij in ieder geval de verhalen steeds ook persoonlijke ervaringen, waarin betrokkenheid en authenticiteit een rol gespeeld hebben. De verhalen hebben daardoor iets tijdloos waardoor ze niet alleen veel lezers van nu, maar ook van volgende generaties kunnen en ik hoop zullen aanspreken. #anaidhaen #djangomathijsen #avonturium #uitgeverijzilverspoor
Om te beginnen is deze verhalenbundel een evenwichtig geheel. De verhalen zijn allemaal gelijkwaardig: avontuurlijk, fantasierijk, gelaagd en het belangrijkste: tijdloos. Deze verhalen zullen niet alleen veel lezers tussen 10 en 100 van nu aanspreken, maar hebben door de thematiek ook de kracht om mee te gaan met de tijd en de mogelijkheid om steeds weer een nieuwe groep lezers te vinden.
En het verbindende motief van het jonge hoofdpersonage dat op zijn of haar manier een avontuur meemaakt is een krachtige verbindende factor. Ze laten ieder op een unieke wijze zien dat de jeugd de toekomst heeft en dat volwassen er goed aan doen om te luisteren naar de jeugd. Hoe de auteurs de jonge kinderen beschrijven is meer dan overtuigend. Steeds raken de jeugdige helden betrokken in een avontuur waarbij soms herinneringen of ervaringen van lezers geraakt worden.
Een prachtig voorbeeld hiervan is het eerste verhaal ‘De spokenjaagster’. In mijn ervaring laat dit verhaal zien dat het okay is om bang te zijn. Angst is een bescherming van iets kostbaars en als het lukt om door die emotie heen te gaan levert dat zowel letterlijk als figuurlijk iets moois op. Het is een toegankelijk, origineel en spannend spookverhaal dat door het thema veel lezers zal aanspreken en voor bijna iedereen wel een ervaring zal raken.
Een verhaal dat er voor mij persoonlijk uitspringt is ‘Het monster van de Zuiderzee’. Niet alleen is het een fascinerende originele en fantastische interpretatie van een stukje vaderlandse geschiedenis, het laat ook zien dat de auteurs iets anders beheersen, namelijk intertekstualiteit. De beeldende verwijzingen in het verhaal laten niet alleen zien dat ze hun klassiekers kennen, maar ook beheersen. De thematiek uit het boek waar naar verwezen wordt (verbanning, verkennen, de natuurlijke wereld en technologie) is ook te vinden in het verhaal zelf.
Daarnaast is er ook hele intrigerende symboliek in dit literaire pareltje te vinden. Als ik naar de symbolen in het verhaal kijk en hun semantische betekenis combineer, dan laat het in mijn ervaring op een prachtige manier zien hoe belangrijk het is om vol verwondring naar de wereld te blijven kijken en respect te hebben en zorg te dragen voor wat samen met de mens leeft, want hoe je het wendt of keert alles is met elkaar verbonden.
En met betrekking tot Simon, de sympathieke hoofdpersoon, laat het verhaal in mijn beleving een geweldige boodschap zien. In het verhaal is hij een meerdere opzichten een bindende factor. Als zoon van een visser ziet hij de veranderingen en probeert daar iets aan te doen. Simon laat zien dat actie ondernemen uit betrokkenheid voor de wereld in staat is om een fantastisch resultaat te halen. Hij is voor mij een personale fictie, omdat hij op verschillende manieren te interpreteren is. Hiervoor verdienen de auteurs een megacompliment!
Ook ‘De kus van de weerbeer’ is een verhaal dat heel veel lezers verdient en dat zeg ik niet alleen als fan van klassieke monsterverhalen. Het heeft een interessante tegenhanger in ‘Candy coated madness’ (2020) van de Amerikaanse auteur Jeff Strand, namelijk ‘My Werewolf Neighbor’. De gemeenschappelijke factor is naast de wisselaar de humor in beide verhalen. Deze humor is elkaars tegenovergestelde. Strand kiest voor een klassieke invulling van het wisselaarsthema en gebruikt de zwarte ironische horrorhumor. Haen en Mathijsen geven een verfrissende eigen invulling aan het wisselaarsthema en gebruiken in mijn ervaring absurde humor die zalig is en speels door het verkennen van de betekenis van een essentieel woord in dit verhaal. Een filmwaardig verhaal!
En zo wordt ‘Avonturium’ naast het ideale leesboek voor de donkere herfstavonden een bundel die door de onderwerpen veel lezers zal aanspreken. Op de juiste manier raken voor mij in ieder geval de verhalen steeds ook persoonlijke ervaringen, waarin betrokkenheid en authenticiteit een rol gespeeld hebben. De verhalen hebben daardoor iets tijdloos waardoor ze niet alleen veel lezers van nu, maar ook van volgende generaties kunnen en ik hoop zullen aanspreken. #anaidhaen #djangomathijsen #avonturium #uitgeverijzilverspoor
2
Reageer op deze recensie
