Spannend en verrassend tot op het einde

Toen ik de cover van Enkeltje Mars in mijn handen kreeg, dacht ik spontaan aan verhalen zoals The Martian, waarbij jonge astronauten aan hun lot worden overgelaten op de bodem van Mars.
Ik stelde me complotten in het ruimteschip voor, gevaarlijke, buitenaardse wezens en honger, dorst en dood die constant om de hoek loeren.
Niets daarvan in Enkeltje Mars. Ik had de bal totaal verkeerd geschopt.

Het verhaal draait om Lucie Spiegels, een jonge lerares geschiedenis op een middelbare school in Mechelen. Ze is ontgoocheld in haar job grondig en heeft ongeluk in de liefde.
Daarom wil ze haar leven over een totaal andere boeg gooien.
Op een schoolfeestje krijgt Lucie van een bevriende leerkracht een krantenadvertentie, waarin Elon Musk mensen zoekt om naar Mars te verhuizen en er een nieuw leven op te bouwen.
Na veel getwijfel - ze heeft immers een zwaar zieke vader met nierinsufficiëntie - besluit ze erop te reageren.
Lucie wordt geselecteerd en mag met de negen andere uitverkorenen naar Beauplateau in de Ardennen, waar het eerste deel plaatsvindt van de opleiding die alle Marsverhuizers moeten volgen.
Maar daar gebeuren vreemde dingen. Dingen die Lucie sterk doen twijfelen aan de goede bedoeling van het hele project.

In dit boek gaat niet enkel de aandacht naar de Marsopleiding, maar ook naar de lijdensweg die Lucies vader ondergaat in het ziekenhuis en de longproblemen van zijn beste vriendin.
Het is geschreven op maat van jongvolwassenen, maar oudvolwassenen als ik kunnen het verhaal ook goed pruimen.
Proficiat Wouter en Herman. Jullie hebben een fantastisch verhaal geschreven.