Lezersrecensie
De impact van rouw op twee broers
Een verhaal over rouw, liefde en familieverhoudingen.
Je volgt twee broers die hun vader verliezen door kanker, wat voor veel onrust in hun leven zorgt. Peter en Ivan moeten uitzoeken hoe ze hier mee om moeten gaan, terwijl ze ook allemaal andere complexe dingen meemaken in hun leven. Dit was heel goed en realistisch gedaan.
Ik voelde vooral mee met het personage Ivan. Niet alleen vanwege zijn persoonlijkheid, maar omdat ik ongeveer even oud was als hem toen ik mijn vader verloor. (Ik was 21 en hij 22). Er was een quote die me heel erg raakte, omdat ik mezelf erin herken: The realisation that his adulthood, into which he was entering now so definitely, and which would last all the rest of his life, would have to be lived without his father. That he was becoming a person his father would never know.
Peter daarentegen had ik moeite mee om me in te leven. Ik weet niet zeker of dat ligt doordat hij gewoon geen leuk personage is, of dat ik me veel minder met hem kon identificeren in vergelijking met zijn jongere broer. Hij is een complex karakter met mentale problemen. In plaats van hulp te zoeken, maakt hij de dingen alleen maar erger en dat was moeilijk om te lezen.
Het einde vond ik onrealistisch en vergezocht ten opzichte van de rest van het verhaal. Het voelde iets te over de top zoet voor mij.
Je volgt twee broers die hun vader verliezen door kanker, wat voor veel onrust in hun leven zorgt. Peter en Ivan moeten uitzoeken hoe ze hier mee om moeten gaan, terwijl ze ook allemaal andere complexe dingen meemaken in hun leven. Dit was heel goed en realistisch gedaan.
Ik voelde vooral mee met het personage Ivan. Niet alleen vanwege zijn persoonlijkheid, maar omdat ik ongeveer even oud was als hem toen ik mijn vader verloor. (Ik was 21 en hij 22). Er was een quote die me heel erg raakte, omdat ik mezelf erin herken: The realisation that his adulthood, into which he was entering now so definitely, and which would last all the rest of his life, would have to be lived without his father. That he was becoming a person his father would never know.
Peter daarentegen had ik moeite mee om me in te leven. Ik weet niet zeker of dat ligt doordat hij gewoon geen leuk personage is, of dat ik me veel minder met hem kon identificeren in vergelijking met zijn jongere broer. Hij is een complex karakter met mentale problemen. In plaats van hulp te zoeken, maakt hij de dingen alleen maar erger en dat was moeilijk om te lezen.
Het einde vond ik onrealistisch en vergezocht ten opzichte van de rest van het verhaal. Het voelde iets te over de top zoet voor mij.
1
Reageer op deze recensie