3.5 sterren voor de man zonder angst

Na M.W. Cravens zeer populaire 'Poe & Bradshaw'- serie, verschijnt nu het eerste deel van een nieuwe serie over Ben Koenig, een man zonder angst. Als ex-federaal agent met 'speciale vaardigheden' gaat Koenig in een klein Amerikaans stadje op zoek naar een vermiste jonge vrouw. Tijdens zijn zoektocht krijgt hij te maken met meedogenloze vijanden, maar maakt hij ook onverwachte vrienden en staat hij voor morele keuzes.

In het begin van het boek weet je bijna niks over Ben Koenig: waarom is deze man al zolang op de vlucht en hoe komt het dat hij zo koelbloedig is? De reden van Bens vlucht bleef lang onduidelijk en in mijn optiek maakte dit het verhaal wat verwarrend. Ik kon als lezer moeilijker met Ben meeleven omdat ik niet precies begreep wat hem bewoog. Ook lag het verteltempo vrij laag.
In de tweede helft van het boek raakt het verhaal echter in een stroomversnelling die zijn weerga niet kent; de doden tuimelen over elkaar heen en zelfs als doorgewinterde thrillerlezer zat ik op het puntje van mijn stoel. De relaties tussen de personages worden duidelijker en de ene plotwending volgt de andere op. De setting van het verhaal wordt goed beschreven en wat is het genieten om te lezen over het woestijnlandschap en de dieren die er leven; dat geeft gelijk wat 'lucht' aan het beklemmende verhaal. Als lezer leerde ik Ben ook steeds kennen en hoewel hij ogenschijnlijk meedogenloos is, laat het boek ook zijn empathische kant zien. Ben voelt zich bijvoorbeeld schuldig over de dood van een minderjarige crimineel. Mede door zijn gebrek aan angst, voelt hij ook minder verdriet of schuld waar je dit wel zou verwachten. Hij kiest er soms voor om hier bewust bij stil te staan: 'Ik sloot mijn ogen en concentreerde me op het schuldgevoel. Ik wilde dit deel niet missen'. Dit geeft blijk van zijn menselijkheid en zorgde ervoor dat ik mij als lezer beter met hem kon identificeren.

Deze thriller is veel meer op actie gericht dan de Poe & Bradsaw-serie, waarvan de verhalen zich meer richten op (forensisch) onderzoek en de onderlinge verhoudingen binnen een speurdersteam. Dat maakt dit een ideaal boek voor de actiefanaat met stalen zenuwen. Wat ik zelf wel miste in het boek, was een realistisch beeld van Bens syndroom: de ziekte van Urbach-Wiethe. Deze ziekte kan er in zeldzame gevallen voor zorgen dat de patiënt geen angst voelt, zoals bij Ben het geval is. Echter, ernstige huidproblemen zijn het belangrijkste symptoom van deze ziekte, met daarnaast klachten als spraak- en ademhalingsproblemen en epilepsie. Deze klachten lijkt Ben in zijn geheel niet te vertonen. Het lijkt er daardoor op dat de auteur ervoor heeft gekozen om alleen de kant van het syndroom te belichten die hij nodig had voor het verhaal. Een gemiste kans om een actieheld met lichamelijke beperkingen neer te zetten en meer aandacht te creëren voor dit zeer zeldzame syndroom. Desondanks is Ben een intrigerend personage om over te lezen, omdat hij door zijn gebrek aan angst rationeel blijft denken in crisissituaties en zich daardoor als een soort James Bond door het vele geweld manoeuvreert.

Kortom, lees 'Jachtseizoen' als je houdt van thrillers met een uniek hoofdpersonage en veel actie! Ik kijk uit naar de volgende delen.

Dank aan Luiting-Sijthoff voor het verstrekken van een recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.