Wat een pageturner!

Achterflap:
Zeven leugens van Elizabeth Kay vertelt het verhaal van de vriendinnen Jane en Marnie, die al sinds de middelbare school onafscheidelijk zijn. Allebei worden ze als twintiger verliefd en trouwen ze. Jane heeft nooit veel opgehad met Marnies echtgenoot; hij is luidruchtig, grof en arrogant, larger than life. Wat ironisch is, want hij zou waarschijnlijk niet dood zijn als Jane gewoon eerlijk was geweest en niet al die leugens had verteld. Dit is Janes kans om de waarheid op te biechten, en terwijl ze vertelt over haar vriendschap met Marnie, en gaandeweg over haar zeven leugens, onthult ze ook de geheimen die nog steeds onder de oppervlakte van hun vriendschap sluimeren.
Voor Ambo Anthos uitgevers mocht ik Zeven Leugens vooruit lezen en dit vond ik van het boek:
Er zijn 7 hoofdstukken en in ieder hoofdstuk wordt een leugen van Jane verteld. Zij verteld haar verhaal aan iemand, alleen in het laatste hoofdstuk kom je erachter aan wie.
In het begin van het boek wist ik niet echt wat ik ervan denken moest, er gebeurde niet zo heel veel. Later begreep ik dat dat een soort inleiding was en begreep ik het beter. Het boek houdt je wel vanaf het begin in de greep. Hoe verder ik in het boek kwam, hoe duidelijker alles werd en aan het eind vallen alle stukjes op zijn plaats. Het eind was verrassend, die had ik niet aan zien komen. Best wel een naar eind eigenlijk maar de gevoelens van Jane worden daar wel heel duidelijk. Kortom, een heerlijk, beklemmend boek waarvan ik van begin tot het eind van genoten heb.