Twee is te weinig, drie is te veel.

Dit is een boek dat ik wellicht niet had gelezen, ware het niet dat het een buzzboek #3 was op Hebban.
Maar met wat een onverwacht genoegen heb ik 't Jagthuys gelezen.
Het is zeer moeilijk om een recensie te schrijven zonder te veel te verklappen over de inhoud van het boek. Ik wil er dan ook mee volstaan om te zeggen dat het gaat over drie mensen die alle drie door liefdesbanden met één van beide andere verbonden zijn, maar niet met beide andere. Vandaar de titel van mijn recensie: 'Twee is te weinig, drie is te veel'.
Met Vera had ik niet echt veel; voor Neeltje voelde ik een heleboel medelijden en Binnert.... ja Binnert was doodgewoon gelukkig, naar mijn gevoel, en ik kon hem zelfs een klein beetje benijden, tót de buitenwereld hem aantastte.
Het was duidelijk, op een bepaald moment, dat de ingeslagen weg niet verder kon bewandeld worden, maar dat er ook geen terugkeer mogelijk was.

Ik zal dit boek graag aanraden aan andere boekenliefhebbers.

Ik heb me ook voorgenomen om uit elk van mijn gelezen boeken iets moois - qua taal of/en inhoud - te noteren, een alinea of soms maar één zin
Bij dit boek citeer ik: ..., gleed er een extatische tinteling van zijn kruin naar zijn heup. Alsof zijn hele rug werd getatoeëerd met geluk .

Vier **** voor Merijn de Boer zijn Jagthuys