Een oorlogsverhaal, maar dan van best dichtbij

Met enig weemoed begon ik aan dit verhaal (in een proeflees stadium). Ik ben al niet zo'n WOII leesfan, maar toch prikkelde iets me hierin: De zoektocht die Emma was begonnen, haar familieband met de hoofdpersoon en het nagaan van alle feiten.

Wat een prachtig verhaal, als je dat al bij een verhaal over WOII kunt zeggen. Het leven van Landman begint niet als Landman, maar als Gerard Veldman. Van dichtbij leef je mee met deze jongeman die worstelt met zijn dagelijkse leven in de tijd van Duitse invallen en zijn plichtsgevoel om gedupeerden te helpen.

Al snel is er verzet tegen de inval van de Duitsers en Gerard laat zich niet leiden door adviezen van familie en vrienden. Nee, hij volgt zijn hart om de harten van de mensen om hem heen in leven te houden.

Soms gaat het verhaal wat snel, maar of dat een tekortkoming is, vraag ik me af. De verbijstering en de spanning nemen je toch wel mee in de vaart zoals het is gegaan.

Van mij 5 van de 5 sterren omdat niet snel een dergelijk verhaal me lang na het uitlezen van het boek bijblijft.

Ik heb Gerard in mijn hart gesloten en ik denk dat hij ook die van jou raakt.