Dapper besluit in oorlogstijd vanuit een bijzonder gezichtspunt beschreven

Wat een bijzonder boek over kinderen in de oorlog.
We lezen het verhaal van Nathan, een Joodse tiener in oorlogstijd.
Hij wordt, in de oorlog waar zijn vader in verdween, opgehaald, weggehaald bij zijn moeder en kleinere broertje. Zijn moeder geeft hem mee aan een vrouw die er voor zorgt dat hij samen met een groep andere Joodse kinderen op reis gaat naar Italië en daar uiteindelijk aankomt in Nonantola, een klein dorpje.
De dorpsbewoners, groot en klein, moeten wennen aan de nieuwe inwoners van Villa Emma, en zullen uiteindelijk besluiten, ieder op zijn eigen manier van bijzondere betekenis te zijn voor deze kinderen.

Dit waargebeurde verhaal is beschreven door Ivan Sciapeconi, schrijver van diverse kinderboeken. Hij had als lid van het bestuur van foundation Villa Emma toegang tot een groot archief waar hij zijn verhaal uit put.
Diverse personen die voorkomen in dit prachtige en bijzondere verhaal komen rechtstreeks uit dit archief en de schrijver is trouw gebleven aan wat hij over hen uit dit archief kon putten.

We lezen het verhaal vanuit Nathan die geregeld ‘verteld’ over thuis, over de brieven die hij krijgt van zijn moeder en de bijzondere lessen die hij leerde van zijn oom.
Juist dit perspectief maakt het verhaal bijzonder, je leest zijn altijd aanwezige angst, zijn gemis en hoe hij de kinderen om hem heen ziet en ervaart.

Naast het bijzondere verhaal is het taalgebruik soms bijna poëtisch. Over zijn oom;”zijn woorden raakten amper zijn lippen. Ze leken wel geleend. Ze kwamen van ver en ze bleven niet lang” Ook de bijna kalme manier waarop het verhaal verteld wordt is mooi en maakt het boek bijzonder

Een verhaal over mensen, kinderen en hun helpers die niet vergeten mogen worden.