Verwarrend, én prachtige beschreven oproep om vrede

Een boek in 1001 hoofdstukken, die het verhaal vertellen van 2 vaders.
Deels waar, deels fictie.

Een Palestijn en een Israëliër, die beiden een kind hebben verloren en elkaar vinden in een strijd om vrede.

Rami Elhanan, vader van Smadar, Israëliër en Jood, wiens dochter op een dag om het leven komt door een explosief, een bom van een Palestijn.
Door een ontmoeting met een man die naar de sjiva van zijn dochter kwam, en die niet beledigd is als hij hierom boos op hem wordt, en hem uitnodigd voor een bijeenkomst veranderd zijn kijk, en zo zijn verdriet.
Hij ziet hier een vrouw, Palestijns, met een foto van haar dochter tegen haar borst gedrukt.
Hierdoor beseft hij dat ook zíj haar kind is verloren; " mijn verdriet en haar verdriet, hetzelfde verdriet"

Daarnaast Bassam Aramin, vader van Amir, Palestijn, moslim, Arabier, wiens dochter op een dag om het leven komt door een rubberkogel uit het geweer van Israëlische grenspolitie.
Hij is jaren eerder, in de gevangenis, geraakt door films over de tweede wereldoorlog, waarbij hij bij zichzelf een gevoel van vreugde had verwacht. "Hij had het gevoel dat iets de tandwielen in zijn hoofd had overgenomen en de mechanische versnellingen vooruit had geduwd, net als het voortdurende omklappen van de lichamen".
Hij wordt Engels student Vredessstudies en bestudeerd de Holocaust.

Met zijn verhalen en zijn veranderende visie gaat hij terug naar zijn land waar hij, na de vreselijke dood van zijn dochter, Rami ontmoet bij de Parent Circle.
Samen reizen ze overal naar toe om te vertellen over hun dochters, en te pleiten, met hun verhalen, voor vrede.

Het verhaal wordt verteld doorweven met vele andere verhalen en verhaaltjes.
Soms lijken deze weinig met dít verhaal van doen te hebben en zeker gedurende de eerste hoofdstukken kan dit verwarrend zijn.
Het boek is hierdoor eerst wat moeilijker leesbaar omdat je steeds heen en weer wordt gevoerd, je je afvraagt waar het heen gaat en je wat minder in het verhaal kunt komen.
Al doorlezend zijn juist ook deze verhaaltjes degenen die het boek zo bijzonder maken.
Verhalen over de dochters, dichtregels, over Petit die met een duif in zijn broekzak op een koord richting de hemel wandelt, over vogels, geregeld weer over vogels.

Vooral een boek wat oproept om anders te denken over anderen dan jezelf, over vrede, met anders(-en) dan jezelf

Een boek om opnieuw te lezen om nóg beter alle mooie hoofdstukjes te begrijpen, alle duizend - en - één!