Spannend en intrigerend.

Een schitterend boek. Anders dan anders. De personages krijgen een achtergrond mee, als waren het personages uit een serie. (Dat zijn ze misschien ook, aangezien er inmiddels al ruim 7 boeken in deze serie zijn. Maar dit is de eerste die ik lees* en ik weet niet wie er allemaal terugkomen.) De achtergronden van de personages ontwikkelen zich ook al binnen dit boek. Langzaamaan ontvouwt zich ook het verhaal en de identiteit van de dader.

Ergens werd de hoofdpersoon Helen Grace vergeleken met Saga Norén, de hoofdpersoon uit de Deens-Zweedse-TV misdaadserie "The Bridge". Ik kan die vergelijking wel enigszins begrijpen. Beide doen dingen soms wat anders dan je zou verwachten.Beide zijn soms onbedoeld bot of juist schijnbaar ongegeneerd openhartig. Je krijgt nooit helemaal vat op ze. De buitenwereld krijgt nooit precies te zien wat er zich in hun hoofd afspeelt. Intrigerend.

Ondanks (of dankzij?) het verleden van Helen Grace en de fouten die ze maakt of heeft gemaakt, voel je toch al gauw sympathie voor haar, alsof je een arm om haar heen zou willen slaan. Je zou haar even veiligheid en geborgenheid willen geven. In tegenstelling tot menig ander boek vraag ik me echter af of ze dat aan het eind van dit boek gevonden heeft. Gelukkig zijn er nog meerdere delen om te lezen. Na dit boek maar gauw "Piep zei de muis" gaan halen om uit te zoeken hoe het verder gaat.

Het boek leest lekker gemakkelijk met korte hoofdstukken. Het is goed en pakkend geschreven. Op wat foutjes in de vertaling na (bijv. de namen die een enkele keer veranderen) valt er eigenlijk niets aan te merken op dit debuut. Een echte aanrader.

_______________
*: Klopt niet helemaal. Ik heb het korte verhaal "Schuitje varen" eerst gelezen. Dat is later uitgekomen, maar speelt zich vóór "Iene miene mutte" af. "Schuitje varen" krijg je nog tot en met 10 juli 2018 gratis bij aankoop van een andere M.J. Arlidge!