Magistraal

Het boek is geschreven vanuit de belevingswereld van twee personen. De een een succesvolle advocate. ...of nou ja, is ze wel zo succesvol? Als advocate misschien wel, maar als alleenstaande moeder heeft ze haar handen vol aan haar peuter met gedragsproblemen. De andere persoon is een jongeman die na acht jaar gevangenisstraf overgeplaatst wordt naar een tbs-kliniek. Hij zou zijn jonge buurvrouw en haar zesjarig dochtertje met messteken om het leven gebracht hebben. Een crimineel dus? Een psychopaat? Of was hij gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plek? Is hij misschien zelfs onschuldig? Is hij mogelijk zelfs eigenlijk het slachtoffer?

De hoofdstukken behandelen afwisselend het leven van de advocate en van de tbs'er. Met name in het geval van de laatste kan het een herbeleving of herinnering zijn van iets uit het verleden (zijn jeugd, of de geschiedenis voorafgaande aan de moord) of juist het heden. Het begin van veel van de hoofdstukken is zo geschreven dat het bijna aan zou kunnen sluiten op het voorgaande hoofdstuk. Maar dat kan dus eigenlijk niet, omdat dat vanuit de andere persoon geschreven was. Meerdere keren heb ik de eerste regels van een hoofdstuk opnieuw moeten lezen, maar dan in het juiste perspectief, in de juist context.

Al vrij snel krijg je sympathie voor de tbs'er. Je ontdekt gaandeweg het boek, hoe het leven van hem verlopen is. Je leert hoe vaak hij gemanipuleerd is door zijn omgeving. Al vanaf zijn prille jeugd tot zelfs in de tbs-kliniek blijft hij het onderspit delven in machtsspelletjes van anderen.En deze machtsspelletjes komen uit de meest uiteenlopende en onverwachte hoeken. Misschien moet je er zelf autist voor zijn, maar je ontdekt bij hem allerlei belevingen, indrukken en gedrag, dat typisch bij mensen met autisme voor zou kunnen komen. Een echte diagnose wordt in het boek echter niet gesteld. Bovendien, hoe meer kennis je over de tbs'er opdoet, hoe meer je aanwijzingen vindt waarom hij de moord juist wél of juist niet gepleegd heeft. Tot redelijk dicht bij het einde blijft het onduidelijk. Tot drie bladzijden voor de laatste is het zelfs onduidelijk hoe het verhaal af gaat lopen.

Het is magistraal hoe de schrijfster de belevingswereld heeft beschreven van allerlei verschillende mensen in allerlei verschillende omstandigheden. Je leert de personen echt kennen. ...van verschillende kanten. Het leest lekker vlot, bevat de nodige humor en toch bleef het me bezig houden, ook nog vele uren nadat ik het 'eventjes' aan de kant gelegd had. Hoewel dit niet eens helemaal mijn genre is, moet dit toch wel een van mijn favorieten worden.