Daglicht

Dit boek heeft mij aangenaam verrast! In plaats van een thriller van 13 in een dozijn, bleek er een originele kruising tussen een whodunnit en een psychologische thriller achter de titel schuil te gaan. Door het verhaal deels vanuit het perspectief van Ray te vertellen weet de auteur je te charmeren met het ontwapenende naïeve denken van dit hoofdpersonage. Je krijgt hierdoor al snel sympathie voor deze gevangene en hoopt uit de grond van je hart dat alles goedkomt voor hem. Deze hoop sleept je aan een ijltempo doorheen het verhaal, want je wilt absoluut weten hoe het afloopt voor Ray. Het boek leest dan ook echt als een trein. Het andere hoofdpersonage, Iris, kon me iets minder boeien. En de toegevoegde waarde van het zij-verhaal rond de porno-producent ontgaat mij volledig. Ook het opduiken van de vader van Ray leek mij overbodig. Het slot van het verhaal leek naar mijn smaak bovendien net teveel op een sprookjesachtig 'eind goed al goed'.