De laatste zeven.

Ik mocht dit boek lezen, dankzij vrouwenthrillers.nl. Maud werkt in een mortuarium en ze woont daarboven. Ze heeft een zoon van zes, die door omstandigheden bij pleegouders woont. Maud moet van haar baas verplicht een week vrijnemen, het is haar ook ten strengste verboden om ook maar 1 voet in het mortuarium te zetten. Maar Maud is eigenlijk wel erg nieuwsgierig. Als ze vanuit haar huiskamer vreemde Belgische auto’s ziet aankomen, wordt Maud toch erg nieuwsgierig en gaat toch even een kijkje nemen. Ze schrikt als ze een gedaante in een lijkzak ziet liggen…
Annerieke heeft een spannend boek geschreven. Ik wist niet dat dit boek een derde deel uit een serie was, maar het stoort niet echt. Misschien dat alleen de situatie tussen haar ex , haar zoon en Maud zelf iets duidelijker zou zijn. Persoonlijk moest ik even wennen aan de manier van schrijven, het heeft wel even geduurd voor ik in het verhaal zat. Verder vond ik het een beetje ongeloofwaardig dat Maud dingen opviel en een andere patholoog niet. Ik vond het einde teleurstellend, ik hou niet zo van een open einde. Maar het zorgt er wel voor dat ik ( als het komt) het volgende deel wil lezen. Al met al, voor mij 3 sterren.